İnsan İslam Ahlak

Uçak Bir kadın, uçakta zenci bir adamın yanında oturuyordu. Durumdan rahatsızlığını belli edercesine, hostesten başka bir yer bulmasını istedi, zira öylesine antipatik birinin yanında oturamazdı. Hostes, tüm uçağın dolu olduğunu fakat birinci sınıfta yer olup olmadığına bakacağını söyledi. Diğer yolcular şaşkınlık ve tiksintiyle olayı izliyorlardı, bu kadının sadece terbiyesizliğ ine değil, bir de birinci sınıfta yolculuğu devam edeceğine şahit oluyorlardı. Zavallı adamcağız çok kötü bir durumda olmasına rağmen cevap vermemeyi tercih etti. Bu kadın, birinci sınıfta ve o adamdan uzak uçabileceğinden tatmin olmuş, hostesin dönmesini bekliyordu. Birkaç dakika sonra geri gelen hostes, kadına: "Çok özür dilerim gerçekten de uçakta boş yer yok... Birinci sınıfta bir yer bulduğum için mutlu oldum... Bu yeri bulmak biraz zamanımı aldı, zira bu değişiklik için pilottan izin almam gerekiyordu. Hiç kimse sorun yaratan bir diğerinin yanında oturmak mecburiyetinde tu

İstanbul Kartal’da Yaşanmış Gerçek Bir Olay!           (Sadece isimler değiştirilmiştir!)           Bir gün, bir öğrenci velim; okulda beni görmek istemiş. Buyursun gelsin dedim. Tesettürlü genç bir hanım geldi.           “Buyurun! Hoş geldiniz! Kimin velisisiniz? Dedim.           “Ben iş adamı Sami Bey’in sekreteriyim! Sami Bey’in selâmları var. Kendisi gelemedi, kızı Selma’nın durumunu görüşmek için geldim.” Dedi.           Selma’nın notlarını ve durumunu görüştük. Selma iyi bir öğrenciydi. Başarı durumu ortanın biraz altındaydı. Sami Bey Selma’nın annesini boşamış genç bir hanımla ikinci evliliğini yapmıştı. Selma ile evde hiç ilgilenen olmadığını anlamıştım.”           Sami Bey Selma’yı özel okulda okutuyor, bol para veriyordu ama Selma ile kimse ilgilenmiyordu. Selma anne baba hasreti çeken; sevgi ve şefkate ihtiyacı olan bir öğrenciydi.           Sekreter hanıma durumu anlattım. “Selma’ya siz de anne sevgisi ve şefkati gösterebilirsiniz!” dedim. O da çok güzel an

Kartal ve Kaplumbağanın Sohbeti Kaplumbağa ve kartal bir gün bir vesile oturup sohbet etme imkânı bulmuşlar. Havadan sudan konuştuktan sonra kartal kaplumbağaya dönüp “Sizin çok uzun yıllar yaşadığınız, dünyanın bin Bir türlü halini gördüğünüz söyleniyor, doğru mudur?” diye sormuş. Kaplumbağa “Evet uzun yaşıyoruz, 100-150 yıl yaşadığımız oluyor” demiş. Kartal üzülmüş, şöyle bir iç geçirmiş. Kaplumbağa “Hayırdır neden üzüldün?” diye sorunca “Valla biz 40-50, en iyi ihtimalle 70 yıl yaşıyoruz. Bizim çocuklarımız bile öldüğünde siz hala yaşamaya devam ediyorsunuz, imrendim valla” diye cevap vermiş. Kaplumbağa gülmüş, uzaklara bakmış “Sürüne sürüne 100 yıl yaşayacağıma, senin gibi dağların zirvesinde özgürce uçup 5 yıl yaşamayı tercih ederdim” demiş. İlkokul kitaplarından fırlamış gibi duran bu hikâyeyi, ABD ve NATO gibi diğer bilimum gavurlarla gerçekten müttefik olduğumuzu düşünen herkesin okuyup anlaması dileğiyle.