Marş Marş; Söylediklerimizi Yapmaya!!! (Herkes Okusun!)
Marş, Marş! Sözlerimizi Yerine Getirmeye!!! Mübarek bir zat, talebeleriyle bir mezarlıktan geçerken ansızın şu soruyu sorar: —En büyük ibret nedir? Hepsi birlikte: —Ölümdür, hocam! Derler. İkinci soruyu ekler; —Allah’ü Teâlâ hepimizi muhafaza etsin! Şu kabirlerden birinde azap gören, yanan, yakılan, ağlayan birisi, olsaydık. Sonra Rabbimiz de bize: —Ey kulum, ağlayıp durma! Seni tekrar dünyaya gönderip bir şans daha vereceğim. Bakalım bu sefer nasıl yaşayacaksın? Deseydi; acaba nasıl yaşardık? Talebenin biri der ki: —Ben en çok namaz kılardım… Diğer bir talebe der ki: — Ben malımın zekâtını kuruşu kuruşuna hesaplayarak verir, sadakayı aksatmazdım… Bir diğeri de der ki: — Ben cihat eder, emri maruf - nehyi münker yapardım... Diğer bir talebe der: — Ben devamlı oruç tutardım. Hocalarının sustuğunu gören diğer talebeler de sıralamaya devam ederler: — Ben çocuklarıma iman ve İslâm’ı öğretir; onlara bütün kurallarıyla İslâmiyet’i yaşatmak için çırpınır...