İnsan İslam Ahlak

  Osmanlı İslâm Ordusunun Ahlâkı...   İstanbul’dan Viyana’ya doğru giden Osmanlı İslâm ordusu, Belgrad yakınlarında, bir subaşında, mola verir. Çeşme, abdest alan, kaplarına su dolduran askerlerle doludur. Yakındaki kilisenin papazı, Haçlı Kumandanlarına göstermek için bir hile düşünür.   Güzel kızları süsler, ellerine birer kap verip, çeşmeye gönderir. Papaz ve Kumandanlar gizlice seyrederler. Kızları gören Osmanlı askerleri hemen utanarak çekilirler. Kızlar su kaplarını rahatça doldurup kiliseye dönerler. Papaz ve Kumandanlar gördüklerine inanamazlar. Papaz, İslam askerlerinin bu güzel ahlâkını, edebini ve merhametini görünce, haçlı kumandanlarına: “- Osmanlı Ordusu’nda bu ahlâk var iken; hiç yenilemez, boş yere kan dökmeyin! Der ve ekler: “- Ancak Osmanlı halkının ve askerlerinin ahlâkını yok edersek onları yenebiliriz!” der. Ve Osmanlı halkının ve ordusunun ahlâklarını yok etmek için planlar hazırlamaya başlarlar.

  Yüküm ağırdı. Arkamdan bir genç yetişerek; “- Hacı amca yükünüzü taşımak istiyorum!” Dedi. Kul hakkı almak istemiyordum. Evin yakın olduğunu söyledim. Teşekkür ettim. “- Hayır, size yardım edeceğim” dedi. Çok ısrarlıydı. “- Beraber taşıyalım!” Dedim. “- Hayır!” dedi. “Hepsini yalnız taşıyacağım!” Baktım çok ısrarlıydı. Çaresiz yükümü verdim. “- Ben emekli öğretmenim! Tanışalım!” dedim. O da kendisini tanıttı. Suriye İdlip’te Uzman Çavuş’muş. “- Ancak senede bir defa izinim var. Dedi. “- Aman kardeşim dikkat edin! Suriye’de asker olmak çok zor ve tehlikeli!” Dedim. Bana öyle bir ders verdi ki… “- Hacı Amca! Hayatı da ölümü de yaratan Allah’ü Teâlâ değil mi? Şehit olmaktan onur duyarım!” Tam anlamıyla şok olmuştum… “- Olsun! Yine de siz dikkat edin! ABD’liler, Fransızlar, Ruslar, Deaş, Pkk, Pyd, Esad güçleri… Pek çok düşmanımız var…” “- Hacı amca Türk askeri sahaya inince, kaçacak delik arıyorlar… Türk askerinden öyle korkuyorlar ki…” Dedi. Bir anda merhum Yahya Kemal Beyatlı’nın şu dö

Melekler Ordusu Cenâb-ı Hak buyuruyor: “Hatırlayın ki, siz Rabbinizden yardım istiyordunuz. O da, ben peşpeşe gelen bin melek ile size yardım edeceğim, diyerek duanızı kabul buyurdu. Allah bunu (meleklerle yardımı) sadece müjde olsun ve onunla kalbiniz yatışsın diye yapmıştı. Zaten yardım yalnız Allah tarafındandır. Çünkü Allah mutlak galiptir, yegâne hüküm ve hikmet sahibidir.” (Enfâl, 9-10) Rasûlullah (sav) buyurdular: “Ümmetime ağır gelmeyecek olsaydı, hiçbir seriyyeden geri kalmaz, hepsine katılırdım. Allâh yolunda şehîd olmak, sonra diriltilmek tekrar şehîd olmak yine diriltilip tekrar şehîd olmak isterdim.” (Buhârî, Îman, 26; Müslim, İmâre, 103, 107) Huvaytıb bin Abdüluzza der ki: “Ben Bedir’de müşriklerle birlikte bulunmuş, ibret verici şeyler müşâhede etmiş ve melekleri görmüştüm. Onlar gökle yer arasında Kureyşlileri öldürüyor, esir ediyorlardı. O zaman kendi kendime; Bu zât (Peygamber Efendimiz) muhakkak Allâh tarafından korunuyor! dedim. Gördüğüm şeylerde