İnsan İslam Ahlak

Fuzûlî Doğumu: 1483 Kerbela; Ölümü: 10 Ocak 1556; Kerbela Cânı içün kim ki cânânın sever cânın sever, Cânı kim cânânı içün sevse cânânın sever. (Dünyada her kim ki canını, cananı için severse aslında yine cananını sevmiş olur, aynı şekilde cananını yani sevgilisini kendi canı için seven kişi yine kendi varlığını sevmiş olur.) Mende Mecnûn'dan füzûn âşıklık isti'dâdı var Âşık-i sâdık menem Mecnûn'un ancak adı var (Bende mecnun’da olduğundan daha fazla aşıklık kabiliyeti, sevmeye doğal eğilim var. Gerçek âşık benim Mecnun'un sadece adı var.) Perde çek çehreme hicran günü ey kanlı sirişk Ki gözüm görmeye ol mâhlikaadan gayrı (Ayrılık günü yüzüme perde çek ey kanlı gözyaşı! Ki gözüm o ay yüzlüden başka bir şey görmesin.) Ne yanar kimse bana âteşî dilden özge Ne açar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı. (Bana, ne gönül ateşinden başka kimse yanar, Ne de tan yelinden başka kimse kapımı açar.) Ya Rab belâ-yı aşk ile kıl âşina

Allah  Celle Celâlüh  Korkusu “Hikmetin başı Allah korkusudur!”  denilmiştir. İnsana en fazla lâzım olan duygu budur. Allah korkusunu idrâk etmemiş bir insana hiçbir şey kâr etmez. Bu sebeple ecdâdımız  “Kork Allah’tan korkmayandan!”  demişlerdir. Allah Teâlâ’nın bize örnek almamızı ve yolunu tâkip etmemizi emrettiği Rasûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem Efendimiz ve ashâbının Allah korkusu nasıldı? İşte buna dâir birkaç misal: İbn-i Abbâs -radıyallâhu anhümâ- şöyle buyurur: Rasûlullah -sallallâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz, bir sahâbînin: “Hiç şüphesiz bizim nezdimizde  (onlar için hazırlanmış)  boyunduruklar ve yakıcı bir ateş vardır”  (el-Müzzemmil, 12) âyetini okuduğunu işitince, düşüp bayıldı. (Beyhakî,  Şuab,  I, 522/917; Ali el-Müttakî, VII, 206/18644) * Rasûlullah -sallallâhu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur: “Ben sizin görmediğinizi görürüm ve sizin işitmediğinizi işitirim. Semâ çatırdamaktadır. Onun çatırdaması da hakkıdır. Zira dört parmaklık bir boşl