İnsan İslam Ahlak

  Cemalin Aşkına Düşmüş   Cemalin aşkına düşmüş, Senin bir derd-mendin var, Geçip baş ile canından, Senin bir derd-mendin var!   Firakınla melül olmuş, Gamınla yar-i gar olmuş, Cihan başına dar olmuş, Senin bir derd-mendin var!   Bu dünya izzetin atmış, Diları hüsnüne satmış, Yakıp aşkın kebab etmiş, Senin bir derd-mendin var!   Bu vecd ile sây eyler, Terahhümler umup ağlar, Muhabbet neş’esin söyler, Senin bir derd-mendin var!   Diler payinde hak olsun, Sana hizmet ile dolsun, Kapında bir geda olsun, Senin bir derd-mendin var!   Visalinle şerefyab et, Dil-i mahzunumu şâd et, Veliyüddin kulun yâd et, Senin bir derd-mendin var!   Veliyüddin Efendi Kuddise Sirrûh

  Allah’ü Teâlâ’nın Cemali (Cemâlûllah)   Tüm güzellikleri yaratan Rabbimizi görmek O’nun cemalini seyretmek selâmını dinlemek kadar büyük bir saadet olabilir mi? Bu büyük buluşmanın gerçekleşmesi akla göre mümkün kaynaklarımıza göre kesin olduğu halde bazı insanlar bu konuda şüpheye düşebiliyorlar. Allah’ü Teâlâ’nın müminler tarafından görüleceği konusunda şüphesi olanlar şu soruları soruyorlar: Gözümüz bunca mesafeden güneşe bile bakamıyor. Güneşi ve bütün âlemleri yaratan Yüce Allah’ü Teâlâ’ın zatına bu göz nasıl bakacak buna nasıl dayanacak? Ayrıca bir şeyi görmek için onun bir yönde bulunması gerekir. Allah’ü Teâlâ hangi yönde gözükecek? Oysa Rabbül Âlemin için o şu yönde bulunur demek mümkün değil. Bu tür sorular her zaman sorulabilir. Bunlar bir müminin aklına da takılabilir. Bu durumlarda hemen şüpheye düşüp inkâra gitmek yerine problemi çözmenin peşine düşüp meseleyi incelemek gerekir. Ahiret şartları dünya ile aynı değil Önce konumuzu aydınlatacak temel...

  Dostun gül cemali cennettir bana Ne çare ayrılık zamanı geldi İstemem ayrılmak senden sultanım Ne çare ayrılık zamanı geldi   İstemem ayrılmak senden sultanım Gül cemalin aşık ile nalanım Çıkarma gönlünden dinim imanım Ne çare ayrılık zamanı geldi   Kul Fakir'im aşık aşka yanandır Hak Erenler birbirine kanandır Dosta doymak olmaz, kanan erkandır Ne çare ayrılık zamanı geldi.   (Kul Fakir-Hacı Bayrak)

  Aşıkım Ben Resulullah Cemaline   Tâ ezelde âşık olurum, ol Cenâb-ı Peygâmber’e; Hayret içre kalmışam ben, Resûlulâh cemâline.   Aç gözünü bir bak, durulacak mekân mı bu; Cism-i cân-ı eyle kebâb, Resûlulâh cemâline.   Kafesteki bülbüle bak, yerinde hiç karar etmez; Niçün âşık olmaz kişi, Resûlulâh cemâline.   Bak bu derdin çâresine, elde fırsat var iken; Bâhâ biçilmez ona, Resûlulâh cemâline.   Âceb sevgi nerden gelir, ancak bunu bilen bilir; Bir kez görse beyhoş olur, Resûlullah cemâline.   Bir açılsa fethi bâb, câhimden görmez âzâb; Veli âşık zâkir âşık, Resûlullah cemâline.   Bu sevgimiz tükenmedi, yâ Râbbena Resûl’üne; Kemter Naci âşık oldu, Resûlulâh cemâline…