Aşıkım Ben Resulullah Cemaline
Aşıkım Ben Resulullah Cemaline
Tâ ezelde
âşık olurum, ol Cenâb-ı Peygâmber’e;
Hayret içre
kalmışam ben, Resûlulâh cemâline.
Aç gözünü
bir bak, durulacak mekân mı bu;
Cism-i cân-ı
eyle kebâb, Resûlulâh cemâline.
Kafesteki
bülbüle bak, yerinde hiç karar etmez;
Niçün âşık
olmaz kişi, Resûlulâh cemâline.
Bak bu
derdin çâresine, elde fırsat var iken;
Bâhâ
biçilmez ona, Resûlulâh cemâline.
Âceb sevgi
nerden gelir, ancak bunu bilen bilir;
Bir kez
görse beyhoş olur, Resûlullah cemâline.
Bir açılsa
fethi bâb, câhimden görmez âzâb;
Veli âşık
zâkir âşık, Resûlullah cemâline.
Bu sevgimiz
tükenmedi, yâ Râbbena Resûl’üne;
Kemter Naci
âşık oldu, Resûlulâh cemâline…
Yorumlar
Yorum Gönder