İnsan İslam Ahlak

Hz. Osman’ın Radiyallahü Anh’ın Hikmetli Sözleri -2-   001- Dünya kaygısı kalpte zulmettir. Ahiret kaygısı kalpte nurdur. 002- Çok konuşmak dili kaydırıp şaşırtır, dostları usandırır. 003- Öldükten sonra dirilecek insanların hesaba çekileceğini bildiği halde mal biriktirene, cehennemdeki ıstırabı bilerek günah işleyene hayret ederim. 004- Sen ferahladığın zaman, kıskanç kimsenin kedere boğulması ne büyük intikamdır. 005- Nasihat veren insanın darbesi, içinde düşmanlık gizleyen insanın selamından hayırlıdır. 006- Suç işleyenin kulağını iyi çek; zira dünyada ceza görmek, ahiretteki cezadan daha kolaydır. 007- Çok konuşan yöneticiden ziyade çok is gören yöneticiye muhtaçsınız. 008- Cehalet öyle bir binektir ki üzerine binen zelil olur. Arkadaşlık yapan yolunu kaybeder. 009- Zamanı kıyaslamayan, kaderleri tanıyamaz; gelecek günlerin neler vadettiğini de bilemez. 010- Kabir ahiretin ilk, dünyanın son menzilidir. Kime zorlaştırılırsa ötesi daha zor, kime kolay

  Hz. Osman Radiyallahü Anh’ın Şehadet Kanının Düştüğü Ayet   Hz. Osman’ın Radiyallahü Anh şehit edildiğinde kanının damladığı ayet hangisidir?   Ebû Saîd el-Hudrî Radiyallahü Anh   şöyle buyurur:   “Mısırlılar Hz. Osman Radiyallahü Anh’ın odasına girdiğinde Mushaf onun önündeydi. Göğsünün üzerine vurduklarında kan:   فَسَيَكْف۪يكَهُمُ اللّٰهُ وَهُوَ السَّم۪يعُ الْعَل۪يمُ   “Onlara karşı Allah sana yeter. O işitendir, bilendir.”[1] âyet-i kerîmesinin üzerine aktı. (Beyhakî, Şuab, II, 409/2226)[2]   Hz. Osman’ın Radiyallahü Anh   vefâtından bir sene sonra Amre bint-i Kays, mü’minlerin annesi Hz. Âişe Radiyallahü Anha ile birlikte Mekke-i Mükerreme’ye doğru rûhânî bir yolculuğa çıkmışlardı.   Çıkmadan evvel Medîne-i Münevvere’de Hz. Osman Radiyallahü Anh’ın   şehît edilirken okumakta olduğu Kur’ân-ı Kerîm’i gördüler. Odasında duruyordu.   Amre Radiyallahü Anh: “Hz. Osman Radiyallahü Anh’ı şehît eden adamların hiçbiri normal bir şekilde ölmedi” demiştir.

Hz. Osman’ın Radiyallahü Anh’ın Hikmetli Sözleri -1-             Meleklerin bile hayâ ettiği insan, ilk Müslümanların dördüncüsü ve üçüncü İslâm Halifesi, ashab-ı kiramın öde gelenlerinden Osman ibni Affân Radiyallahü Anh, Fil Vak’ası’ndan altı sene sonra yani 574 yılında Mekke’de dünyaya gelmiştir. Soyu Abdi Menâf’ta Resûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem Efendimiz’le birleşir. Kureyş kabilesine mensup olup Emevî soyundandır. Annesi Ervâ bint-i Küreyz, Allah Rasûlü’nün halası Beyzâ’nın kızıdır. Hz Osman Radiyallahü Anh Peygamber Efendimiz Sallallahü Aleyhi Vesellem’in damadı ve üçüncü İslâm Halifesi’dir.   001-    Eğer kalblerimiz tertemiz olsaydı (yani tezkiye ve tasfiye sürecinden geçmiş olsaydık), Rabbimizin Kelâmı’na doyamazdık. Ben, Mushaf’a bakmadığım bir günün geçmesini çok çirkin görürüm. 002-    Hz. Osman Radiyallahü Anh şehît edildiğinde, yüzüne çok bakmaktan dolayı Mushaf’ı iyice yıpranmış, bazı yaprakları ise delinmişti.[1] 003-    Kim geceleyin Âl-i İmran Sûresi’nin sonunu