İnsan İslam Ahlak

Hangi Amelinle Affedildin?   وَحَدَّثَنِي أَبُو بَحْرٍ الْبَكْرَاوِيُّ، عَنْ فَتًى كَانَ يَلْزَمُنَا، فَمَاتَ قَالَ: فَرَأَيْتُهُ فِي الْمَنَامِ فَسَأَلْتُهُ عَنْ حَالِهِ، قَالَ: غُفِرَ لِي قُلْتُ: بِأَيِّ شَيْءٍ؟ قَالَ: بِطَلَبِ الْحَدِيثِ Ebu Bahr El-Bekrâvi, lazım olan bir kişinin öldüğünü anlatıyor. Ardından şöyle diyor: Adam öldü. Onu rüyada gördüm. Ve onun halini hatırını sordum. Bana: “- Ben affedildim, Allah beni bağışladı!” dedi. Ben: “- Hangi amelinle affedildin?” diye sordum. Bunun üzerine şöyle cevap verdi: “- Hadisi Şerif Talebi sebebiyle affedildim.”

Helânın Sünnetleri 1- Çölde, kırda olursa, halktan uzak bir yere gitmek. 2- Başında ve ayağında bir şey bulundurmak. Yani helaya girerken başı açık ve ayağı çıplak olmayacaktır. 3- Camiye girerken yapılanın tersini yapmak, yani önce sol, sonra sağ ayağını atmak. 4- Helaya ilk ayağını attığında şöyle demek: بِسْمِ اللّٰهِ اللَّهُمَّ اِنِّى اَعُوذُ بِكَ مِنَ الْخُيْثِ وَالْخَبَائِثِ "Allah'ın adıyla, Allah'ım: Ben, erkek ve dişi şeytanlardan sana sığınırım." 5- Çıkarken, üç defa; غُفْرَانَكَ "Bağışlamanı dilerim." dedikten sonra, اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى اَذْهَبَ عَنِّى الْاَذَى وَعَافَانِى "Eza vereni benden giderip bana afiyet veren Allah'a hamd olsun." demek. 6- Oturuncaya kadar avretini açmamak. 7- Ağırlığını, sol ayağın üzerine vermek. 8- Çukur olmazsa yumuşak bir yer aramak. 9- Zaruret olmazsa konuşmamak. 10- Önden ve arkadan çıkan şeylere, tenasül âletine ve göğe bakmamak. 11- Eliyle hiçbir şey

Kur'an-ı Kerim'i Ezberleyenler Kat Kat Artarsa Hz. Ömer Radiyallahü Anh döneminde yaşanmış ibretlik bir kıssa… Hz. Ömer Radiyallahü Anh döneminin Basra Valisi Ebu Musa el Eş’ari, Halife Hz. Ömer’e, Basra’da birçok kişinin Kur’an’ı ezberlediğini ve Beytu’l Mal’dan bunlara yardım edilmesini ister. Ertesi yıl Ebu Musa, Kur’an’ı ezberleyenlerin kat kat çoğaldığını ve bunlara da yardım yapılmasını isteyince Hz. Ömer Radiyallahü Anh: El Eş'ari'ye şu karşılığı verir: “- Onları kendi halleriyle baş başa bırak. Korkarım ki insanlar, Kur’an’ı ezberlemekle uğraşır, fakat onu anlama işini terk ederler.” (Kettani, et-Teratibu’l Idariyye, II.280)