Ne Güzel Öğretmensin Sen…
Ne Güzel Öğretmensin Sen… "Üzmüşler çocuğu, diğer çocuklar. "Senin baban çöpçü, sen de pis kokuyorsun!" demişler. Okul öncesi çocuklarında vicdan duygusu tam gelişmemiştir. Zaman zaman böyle acımasız olabilirler. Sonuçta hepsi çocuk işte... Kırmışlar yavrucağın kalbini. Çocukların güzel yanıdır gönülleri, kırılsa da çok, hemen toparlanmaya meyillidir. Yetişkinlere benzemez, kin gütmezler. Konuştum babayla. Çok üzüldü, çocuğunun üzülmesine. Dağ gibi adam gözyaşlarını ilk kez ayırdı gözlerinden belki de. "Üzülmek yetmez dedim, bir planım var. Dâhil olur musun?" Kabul etti seve seve. "Pis ülke" oyunu oynattım çocuklara bir gün. Türetilmiş (uydurma) bir oyun. Ne bulduysak attık yerlere. Bu arada "kötü koku spreyi" sıktık sınıfa, çocuklar görmeden tabi. Birazdan sınıf dayanılmaz bir kokuya karıştı. “Dedim niye böyle oldu?” Dediler: “Öğretmenim çöplerden, pislikten!” “Durun dedim, bakın kapıya, biri gelecek, bizi bu koku