İnsan İslam Ahlak

Mânâ Eri Bu Yolda   Mânâ eri bu yolda melül olası değil, Mana duyan gönüller hergiz ölesi değil.   Ten fânidir, can ölmez, gidenler geri gelmez, Ölür ise ten ölür, canlar ölesi değil.   Gevhersiz gönüllere yüz bin yol eder isen, Hak’tan nasip olmasa nasip alası değil.   Sakıngıl yârin gönül sırçadır sımayasın, Sırça sındıktan sonra bütün olası değil.   Çeşmelerden bardağın doldurmadan kor isen, Bin yıl orda durursa kendi dolası değil.   Şu Hızır ile İlyas âb-ı hayat içtiler, Bu birkaç gün içinde bunlar ölesi değil.   Yarattı Hak dünyayı Peygamber dostluğuna, Dünyaya gelen gider, bâki kalası değil.   Yunus gözün görürken yarağın eyle bugün, Gelmedi anda varan, geri gelesi değil.   (Yunus Emre Kuddise Sirrûh)

  Ben Dert İle Ah Ederdim   Ben dert ile ah ederdim, derdim bana derman imiş, İster idim hasret ile dost yanımda pinhan imiş.   Nerde idim fikrederdim, göğe bakıp şükrederdim, Dost benim gönlüm evinde, tenim içinde can imiş.   Sanırdım kendim ayrıyım, dost gayrıdır, ben gayrıyım, Beni bu hayale salan bu sıfatı insan imiş.   İnsan sıfatı kendi Hak, insadadır Hak, doğru bak, Bu insanın sıfatına cümle âlem hayran imiş.   Her kim o insanı bile, hayvan ise insan ola, Cümle yaratılmış kula insan dolu sultan imiş.   Tehvid imiş cümle âlem, tehvidi bilendir Âdem, Bu tevhidi inkar eden öz canına düşman imiş.   İnsan olan buldu Hakk’ı, meclis onun, odur saki, Hemen bu biçare Yunus aşk ile aşina imiş.   Yunus Emre Kuddise Sirrûh

Sensin Bize Bizden Yakın   Sensin bize bizden yakın, görünmezsin hicap nedir? Ayıbı yok görklü yüzün, üzerinde nikap nedir?   Sen söyledin ey padişah, Yehdillahu limen yeşa, Şerikin yok senin ey şah, suçlu kimdir, azap nedir?   Levh üzere kimdir yazan, azdıran kim, kimdir azan? Bu işleri kimdir düzen, bu suale cevap nedir?   Rahim durur senin adın, rahimliğin bize dedin, Mürşitlerin müjdeledi, La taknatu hitap nedir?   Bu işleri sen bilirsin, sen verirsin, sen alırsın, Ne kim dilersen kılarsın, ya bu soru hesap nedir?   Biz umaruz mürvetinden cümle iş senin katından, Senin o çok rahmetinden bu bir avuç türap nedir?   Kün'i bir kezin söyledin, her nesneyi var eyledin, Yine ahir bir söz ile onu kılmak harap nedir?   Hani bu mülkün sultanı, bu ten ise hani canı? Bu göz görmek diler onu, bu merci ve meab nedir?   Yunus bu göz onu görmez, görenler hot haber vermez, Bu menzile akıl ermez, bu kod...

  Şol Cennet’in Irmakları   Şol Cennet’in ırmakları, akar Allah deyu deyu; Çıkmış İslâm bülbülleri, öter Allah deyu deyu...   Salınır Tûbâ dalları, Kur'ân okur hep dilleri. Cennet bağının gülleri, kokar Allah deyu deyu...   Kimi yiyip kimi içer, hep melekler rahmet saçar. İdrîs Nebî hulle biçer, diker Allah deyu deyu...   Altındandır direkleri, gümüştendir yaprakları. Uzandıkça budakları, biter Allah deyu deyu...   Aydan arıdır yüzleri, misk-i amberdir sözleri. Cennet'te Hûrî Kızları, gezer Allah deyu deyu...   Hakk'a âşık olan kişi, akar gözlerinin yaşı. Pür nûr olur içi dışı, söyler Allah deyu deyu...   Ne dilersen Hak’tan dile, kılavuzla gir bu yola Bülbül âşık olmuş güle, öter Allah deyu deyu...   Açıldı gökler kapısı, rahmetle doldu hepisi Sekiz cennetin kapısı, açar Allah deyu deyu...   Miskin Yûnus var yârine, koma bugünü yarına. Yarın Hakk'ın dîvânına, varam Allah deyu deyu......

Sen Derviş Olamazsın…   Dervişlik der ki bana, Sen derviş[1] olamazsın, Gel ne diyeyim sana? Sen derviş olamazsın; Sen Hakk’ı bulamazsın…   Derviş bağrı taş gerek, Gözü dolu yaş gerek, Koyundan yavaş gerek, Sen derviş olamazsın; Sen Hakk’ı bulamazsın…   Dövene elsiz gerek, Sövene dilsiz gerek, Derviş kibirsiz gerek, Sen derviş olamazsın; Sen Hakk’ı bulamazsın…   Ele geleni yersin, Dile geleni dersin, Böyle dervişlik dursun… Sen derviş olamazsın; Sen Hakk’ı bulamazsın…   Dilin ile şakırsın, Çok maniler dokursun, Vara yoğa kızarsın, Sen derviş olamazsın. Sen derviş olamazsın; Sen Hakk’ı bulamazsın…   Kızmak varsa eğer, Muhammed de kızardı, Bu kakımak sende var Sen derviş olamazsın; Sen Hakk’ı bulamazsın…   Doğruya varmayınca, Mürşide ermeyince, Hak nasip etmeyince, Sen derviş olamazsın; Sen Hakk’ı bulamazsın…   Derviş Yunus gel şimdi, Ummanlara dal şimdi, Ummana dalmayınca Sen derviş olamazsın; Sen Hakk’ı bulamazsın…   Yunus Emre Kuddise Sirrûh...

  Hiç Bulunmaz Akrânı   Hiç bulunmaz akrânı, Mahz-ı lütfu Yezdanı. Gavsul Azam Geylani, Sultan Abdulkadir'in...   Dergâhında hizmet var, Dervanında himmet var, Kapısında rahmet var, Sultan Abdulkadir'in...   Bağdat yolun gözlerim, Geylâni’yi özlerim, Himmetîdir sözlerim, Sultan Abdulkadir'in...   Hüsnü terk et teşvişi, Hakk'a bırak her işi, Dervişi ol dervişi, Sultan Abdulkadir’in…

  Canım Kurban Olsun   Canım kurban olsun senin yoluna, Adı güzel kendi güzel Muhammed... Şefaat eyle bu kemter kuluna Adı güzel kendi güzel Muhammed...   Mü'min olanların çoktur cefası Ahirette olur zevk u sefası On sekiz bin âlemin Mustafa'sı Adı güzel kendi güzel Muhammed...   Yedi gökleri seyran eyleyen Kürsi'nin üstünde cevlan eyleyen Mi'racda ümmetini dileyen Adı güzel kendi güzel Muhammed...   Dört caryâr onun gökçek yâridir Anı seven günahlardan beridir On sekiz bin âlemin sultanıdır Adı güzel kendi güzel Muhammed...   Âşık Yunus nider dünyayı sensiz Sen hak Peygambersin şeksiz şüphesiz Sana uymayanlar gider imansız Adı güzel kendi güzel Muhammed... (Sallallahü Aleyhi Vesellem) Yunus Emre Kuddise Sirrûh Kenter: Değersiz Cevlan: Dolaşma Şek: Şüphe Şefaat: Bağışlanmasını dileme

  İllallah Diyenler   Görerek Dost cemâlini, Göçer illallah diyenler... Kalbine tevhid nûrunu, Saçar illallah diyenler...   Hakk kulların hepisin, Fazl ile yapmış yapısın, Sekiz cennetin kapısın, Açar illallah diyenler...   Günahı çirkinden yuyup, Yüzü bedir aya dönüp, Kanatlı Burak’a binip, Uçar illallah diyenler…   Gündüzü döndürür şebi, Ümmetim der ona Nebi. Sırat’ı yıldırım gibi, Geçer illallah diyenler…   Düzelt gönül harabını, Ko dünyanın serabını. Dosttan aşkın şarabını, İçer illallah diyenler…   YÛNUS cihan değil bâkî, Mağrûr olup olma şâkî. Bâtılın içinden Hakk'ı, Seçer illallah diyenler...   Yunus Emre Kuddise Sirrûh

  Aşkın odu ciğerimi, Yaka geldi yaka gider… Garip başım bu sevdayı, Çeke geldi çeke gider…   Kâr etti firak canıma, Âşık oldum cananıma, Aşk zincirin dost boynuma Taka geldi, taka gider.   Bülbül eder ah ve figan, Hasret ile yandı bu can, Benim gönülcüğüm ey can, Hak'tan geldi Hakk'a gider   Sadıklar durur sözüne, Gayrı görünmez gözüne, Bu gözlerim dost yüzüne, Baka geldi baka gider…   Arada olmasın naşı, Onulmaz bağrımın başı, Gözlerimin kanlı yaşı Aka geldi, aka gider…   Miskin Yunus'un sözleri, Efgan eder bülbülleri, Dost bahçesinin gülleri Koka geldi, koka gider.   Yunus Emre Kuddise Sirrûh

Yunus Emre Kuddise Sirrûh Sözleri -1-   ·      Tehî görmen kimseyi hiç kimesne boş değil, eksiklik ile nazar erenlere hoş değil. ·      Aşk âşıkı şir eder, aslanı zencir eder, katı taşı mum eder. ·      Ölümden ne korkarsın, korkma ebedi varsın. ·      Eğer hor, eğer hürmet; kişiye sözden gelir. Zehr ile pişen aşı, yemeğe kim gelir. ·      Benlik davasını bırak, muhabbetten olma ırak, sevgi ile dolsun yürek, hoşgörülü olmaya bak… ·      Bir avuç toprak biraz da suyum ben. Neyimle övüneyim işte buyum ben. ·      Üzenlerin üzüldüğü vakit da gelir. ·      Hoştur bana senden gelen. Ya gonca gül yahut diken. Ya hayattır yahut kefen. ·      Nârın da hoş, nurun da hoş… Kahrın da hoş, lütfun da hoş. ·      Hiç hata yapmayan insan, hiçbir şey yapmayan insandır. Ve hayatta ...