Kahrın da Hoş Lütfun da Hoş Cana cefa kıl ya vefa Kahrın da hoş, lütfun da hoş, Ya dert gönder ya da deva, Kahrın da hoş, lütfun da hoş. Hoştur bana senden gelen: Ya hilat-ü yahut kefen, Ya taze gül yahut diken… Kahrın da hoş lütfun da hoş. Gelse celâlinden cefa Yahut cemalinden vefa, İkisi de cana safa: Kahrın da hoş, lütfun da hoş. Ger bağ-u ger bostan ola. Ger bendü ger zindan ola, Ger vasl-ü ger hicran ola, Kahrın da hoş, lütfun da hoş. Ey padişah-ı Lemyezel! Zat-ı Ebed, Hayy-ı Ezel! Ey lütfu bol, kahrı güzel! Kahrın da hoş, lütfun da hoş. Ağlatırsın zari zari, Verirsen cennet-ü huri, Lâyık görür isen nari, Kahrın da hoş, lütfun da hoş. Gerek ağlat, gerek güldür, Gerek yaşat gerek öldür, Âşık Yunus sana kuldur, Kahrın da hoş, lütfun da hoş. (Yunus Emre Rahmetullahi Aleyh)