İnsan İslam Ahlak

Rabbini Zikredenle Etmeyenin Farkı   Allah Teâlâ’yı zikredenle etmeyenin farkı nedir? Cenâb-ı Hak buyuruyor: “Yedi gök, yer ve bunlarda bulunan herkes O’nu tesbîh eder. O’nu hamd ile tesbîh etmeyen hiçbir şey yoktur. Ne var ki siz, onların tesbîhini anlayamazsınız…” (İsrâ Sûresi, 44) Rasûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem buyurdular: “Rabbini zikredenle etmeyenin farkı, diriyle ölünün farkı gibidir.” (Buhârî, Daavât 66) Rabbini zikredenle etmeyenin farkı: Ebû’l Hasan Harakânî Rahmetullahi Aleyh Hazretleri buyurur: “Dünyada en üstün ve değerli şey; her zaman ve mekânda AllâhTeâlâ’nın zikriyle dolu bir gönüldür.” Göklerde ve yerde bulunan bütün varlıklar, Allâh Teâlâ’yı kendi dillerince zikrederler. Bundan dolayıdır ki bülbüllerin bir damlacık yüreklerinden dökülen feryat nağmeleri, kumrulardan yükselen ‘hû, hû’ lar, leyleklerin ‘lek, lek’ leri, ârif kulların nazarında hep duygu dolu birer ‘zikir’ tezâhürüdür. Nitekim bu hakîkatin birer misâli sadedinde, nebevî ...

Lâ Havle Velâ Kuvvet   Güç ve kuvvet ancak Allah Teâlâ'ya mahsustur. "Allah Teâlâ'ya âsi olmak ve günah işlemekten dönüş, ancak Allah Teâlâ'nın verdiği ismet (günahlardan uzak olma hâli) ile, O'na itâate kuvvet ve iktidar da, ancak O'nun yardımı ile hâsıl olur." demektir. Asıl söyleniş şekli: Lâ Havle Velâ Kuvvete İllâ Billâh'tır (Buharî, Ezan, 7; Müslim, Salât, 12). Kur'ân-ı Kerim'de ise: "Lâ Kuvvete İllâ Billâh" şeklinde geçmektedir (el-Kehf,18/39). Lafız itibariyle kısa fakat anlam itibariyle çok kapsamlı olan bir zikir ve duâ cümlesi olup Peygamberimizin ifadesiyle: "Cennet'in hazinelerinden bir hazinedir" (Tirmizî, Daavât, 57, 119). Bu kısa ve özlü cümle, müezzin ezan okurken, namazlardan sonra, bir yolculuk esnasında, yolculuk dönüşünde veya yapılan herhangi bir hayırlı iş ve amelden sonra veyahut da herhangi bir zaman ve mekâna bağlı olmaksızın uygun olan her yer ve zamanda bizzat Peygamber Efend...

Gazneli Mahmut’un Peygamberimize Olan Saygısı   Hindistan fâtihi Gazneli Mahmud Rahmetullahi Aleyh’in “Muhammed” isminde çok sevdiği bir hizmetçisi vardı. Ona dâimâ ismiyle hitâb ederdi. Günün birinde bu hizmetçisini kendi ismiyle değil de babasının ismiyle çağırdı. Sultan Mahmud’un bu tavrı karşısında hizmetçi çok üzüldü ve kalbi kırıldı. Niçin böyle hitâb ettiğini sorduğunda ise Peygamber âşığı Gazneli Mahmud Rahmetullahi Aleyh şöyle cevap verdi: “– Evlâdım! Her gün sana isminle hitâb ediyordum. Zira abdestli bulunuyordum. Şu anda ise abdestim yok. Bu sebeple ismini abdestsiz söylemekten hayâ ediyorum. Onun için seni babanın ismiyle çağırdım.” Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Gönüller Sultanı Efendimize Muhabbet, Erkam Yayınları, 2015