İnsan İslam Ahlak

Her Durumda Allah'a Teslim Olmak Sahrada (çölde) oturan bir adam vardı. Adamın, kendisini sabah namazına kaldıran bir horozu, kendisini ve malını hırsızlardan koruyan bir köpeği ve suyunu, çadırını yüklediği bir merkebi vardı. Bir gün yakınında bulunan kasabalıların yanına, onlarla konuşmak için gitti. Onlarla birlikte kahvelerinde otururken, kendisine, horozunu tilkinin yediğini bildirirler. Adam bu haberi duyunca; - Hayırdır inşallah, der. Bir müddet sonra, köpeğinin de ölüm haberi gelir ve adam yine; - Hayırdır inşallah, der. Yine bir müddet sonra, kurdun, eşeğinin karnını yardığı haberi gelir, bu sefer de adam; - Ümit edilir ki, bu işte de bir hayır vardır, der. Gece olunca çadırına gider ve uyur. Sabahleyin, o kasabada yaşayan insanların düşmanlarının geceleyin kasabaya baskın yaptıklarını, horozların öttüğü, köpeklerin havladığı ve merkeplerin anırdığı evlerin yerini keşfedip bütün mallarını yağma ettiklerini görür. Kasabada sadece kendisinin mallarına bir

Allah’ü Teâlâ’dan İstedim de Vermedi Demeyin! Hz. Süleyman aleyhisselâm ve Hüdhûd kuşu arasında geçen şöyle bir ibretli hadise nakledilir: Hz. Süleyman aleyhisselâm bir gün, Hüdhûd kuşunu azarlamıştı. Bunun üzerine Hüdhûd kuşu, Hz. Süleyman’ı tehdit etti: “–Senin saltanatını ve sarayını mahvederim!” dedi. Hz. Süleyman aleyhisselâm gülerek: “–Senin gücün ne ki, benim sarayımı mahvedesin!” dedi. O küçük Hüdhûd kuşu şöyle cevap verdi: “Ayak tırnaklarıma vakıf çamurunu alır, getirir ve Hz. Süleyman’ın sarayının damına koyarım, Hz. Süleyman’ın sarayı YERLE YEKSAN OLUR.” Binaenaleyh vakıf malı en büyük kul haklarının başında gelir... Bu meyanda aşağıda acı bir gerçeği dile getirmek üzerimize borçtur. Bazıları derler ki “Allah Teâlâ’dan istedim de vermedi.” Bu kişilere cevap ise şudur:  “İstemeyi de dua yapmayı da bilmedin bâri yalan söyleme” İhramcızâde İsmail Hakkı