Dimdik Ayakta Putlar
Dimdik Ayakta Putlar Ey Yüce Peygamberim! Ey Canların Cânânı; Terketti akl-ı selîm, dünya denen virânı. Gör ki; devr-i cehâlet, yine sardı cihânı; Ne Lût kavmi yok oldu, ne Medyen, ne Semûd'lar Sanki hepsi yaşıyor, dimdik ayakta putlar. Nice âlim türedi; küfürle şirk arası; Bin parçaya böldüler, bıraktığın mirası. Dillerinde.. İslam'a, "çağdışı" iftirası; Kur'an'a kin kusuyor, hak maskeli haydutlar, Duruyorlar Yâ Nebi, dimdik ayakta putlar. Kalmadı merhameti, kardeşin kardeşine, Hak, adâlet gelmiyor, zorbaların işine, Gör ki; düştü ümmetin, yine bâtıl peşine; Türbelerde adaklar, paçavralar çaputlar; Dalâlet kol geziyor, dimdik ayakta putlar. Ekranları doldurdu; kan, kin, nefret, cinsiyet; Çağdaşlıkla şart oldu, sapıklarla ünsiyet. Artık ayıplanıyor... Edep, hayâ, haysiyet; Her kalıba giriyor, sahnelerde Tâğut'lar; Görüyorsun, Yâ Resûl! Dimdik ayakta putlar. Bir yanda zalimlere, kul olmuş münâfıklar; B