İnsan İslam Ahlak

  Kabir Suali!   Ashab arasındaki o yaşlı adam ölünce, Müridi o gece gördü o nu düşünde.   Sordu ona: “- Nasıldı halin?” “- Rabbin kim?” diye sordular mı?   Şöyle dedi: “- Gördüm o ikisini, Allah’a ısmarladım kendimi.   Bana dediler: ‘Hey güzel güzel uyuyan!’ ‘Rabbin kim?’ Ver cevabını hemen?’ ‘Şimdi burada ver cevabını!’   ‘Eve götürme verilecek cevabını.’ “- Şöyle dedim: Ben darâşıklıktan,   Değiştirdim evimi; değil Hûda’yı!” “- Yaydan çıkan ok gibi gidin Allah katına,   Söyleyin Rabbime: ‘Filan ihtiyar var ya. Ne kadar kum, yaprak, kıl varsa;   Her biri yüz bin sırrı aramakta…” “Sen böyle tertemiz varlıklasın!”   “Böyle bir yerde beni unutmadın.” “İki âlemde senden başka kimsem yok!” “Seni unutur muyum? Böyle bir hevesim yok!”   Kaynak: Feridüddin Attar – Esrarname

Köpek İçin Kılınan Namaz             Vaktiyle mescidin birinde bir adam konuklamıştı. Din yolunda gayreti kendisine azık edinmişti. O âşık adam, bir gece sabaha kadar namazdan başka bir şeyle meşgul olmamak niyetiyle mescide gitmişti.           Fakat gece olup etraf kararınca bir ses duyuldu. Namaz kılan adam, kemal sahibi birinin mescide geldiğini sandı; gönlünden…           “- Böyle bir insan mescide ancak ibadet etmek için gelir. İyi oldu. Böylece kâmil bir adam namazımı görüp, ibadetimi duyacak!” diye geçirdi.           Bütün gece sabaha kadar ibadette bulundu, bir an bile ibadeti bırakmadı. Bir hayli dua etti, ağlayıp inledi. Kâh tövbe etti, kâh istiğfar…           Müstehap ve sünnetleri yerine getirdi. Kendisini adam akıllı iyi gösterdi. Tan yeri ışıyıp etraf ağarınca mescit aydınlandı. Adam bir de baktı ki, mescidin köşesinde bir köpek yatmış uyuyor. Bu dertle canı yandı, kanı kurudu… Gözyaşları yağmur gibi kirpiklerinden damlamaya başladı… Gönlü utanç ateşiyle öyl