İnsan İslam Ahlak

Hazret-i Ebû Bekir Radiyallahü Anh’ın şu hâli, benzeri bulunmayan bir muhabbet ve incelik eseridir... Ebû Bekir Radiyallahü Anh, Mekke Fethi’nde, gözleri görmeyen ihtiyar babasını müslüman olmak üzere Allah Rasûlü’nün huzûruna getirmişti. Rasûl-i Ekrem Sallâllahu Aleyhi Vesellem Efendimiz onları görünce:   “– Yâ Ebâ Bekir! İhtiyar babanı niye buraya kadar getirip ona zahmet verdin? Biz onun yanına gidebilirdik.” dedi.   Hazret-i Ebû Bekir Radiyallahü Anh ise:   “– Allâh’ın ona sevap vermesini istediğim için onu huzurunuza getirdim.” dedi.   Ebû Bekir Efendimiz'in Ansızın Ağlaması   Hazret-i Ebû Bekir’in babası Ebû Kuhâfe Radiyallahü Anh, bey’at etmek üzere elini Fahr-i Kâinât Efendimiz’in mübârek eline uzatınca, Peygamber âşığı Ebû Bekir Radiyallahü Anh kendini tutamayıp ağlamaya başladı. Rasûlullah -sallâllahu aleyhi ve sellem-, Hazret-i Ebû Bekir’e hayretle, niçin ağladığını sordu. Ebû Bekir Radiyallahü Anh gözyaşları içinde şöyle dedi:   “– Yâ Rasûlâlla

Müstakim Ol Hazret-i Allah Utandırmaz Seni   Sen usandırma eli, el de usandırmaz seni; Hilekârlık eyleme, kimse dolandırmaz seni; Dest-i a’dâdan soğuk su içme ki kandırmaz seni; Korkma düşmandan ki âteş olsa yandırmaz seni; Müstakîm ol Hazret-i Allah utandırmaz seni...   Halk arasında adâvet sû-i zandandır bütün; İhtilâl-i mülket-i âlem fitendendir bütün; Öldürenden bilme cürmü, suç ölendedir bütün; Ne fenâlık görsen elden sanma, sendendir bütün; Müstakîm ol Hazret-i Allah utandırmaz seni...   İster isen hıfz ede ırzın, Hudây-ı lem-yezel; Irzına a’dây-ı bed-hâhın bile, verme halel; Tâ ezelden söylenir, halkın dilinde bu mesel; Celb eder elbette insana, mükâfatın amel; Müstakîm ol Hazret-i Allah utandırmaz seni...   Halkı tahrîb eyleyib de kendin âbâd eyleme; Bu cihânda ev yapıp, ukbâyı berbâd eyleme; Nef’in için zâlim-i bîrahme imdâd eyleme; Âlemi tenfîr eden ahvâli mu’tâd eyleme; Müstakîm ol Hazret-i Allah utandırmaz seni...   Seyyi