İnsan İslam Ahlak

  Eğlenmez   Aldanma kardeşim fani dünyaya, Bu düzen dağılır, divan eğlenmez. Kaptırma gönlünü bu viraneye, Herkes gelip göçer, konan eğlenmez.   Düşme sakın, hilesine, ağına! Değer verme, bostanına bağına! Bakarsın kar yağmış umut dağına, Zerre kadar aklı olan eğlenmez.   Malın varsa, harca Hakkın yoluna! Faydan olsun sağın ile soluna! Bir gün yolun düşer berzah iline, Otağı kalkacak sultan eğlenmez.   Gâfil olma ecel gelir ansızın, Gafletle geçmesin gece gündüzün! Yükünü hafif et, yolun pek uzun, Yolcuları gider, kervan eğlenmez.   Hakka sarıl, gitme kötü yollara, Kıymet verilir mi geçmez pullara, Dünya bir zindandır, mümin kullara, Zindancılar gider, zindan eğlenmez.   Ömür tamam olur, defter dürülür, Mahşere gidilir, mizan kurulur, Hakkın dergâhına er geç durulur, Buyruğu tutulur, ferman eğlenmez.   Hüdai nerede, bunca peygamber? Hani Habibullah, Sıddık-ı Ekber? Adaleti meşhur...

Acaba Allah'ın Bu Kurdu Yaratmaktan Muradı, Ne Ola ki? Hz. Davud Allah'ın selâmı üzerine olsun! Kürsü üzerine oturmuş, Zebur okurken gözleri yerde sürünen kırmızı bir kurda ilişir ve içinden “Acaba Allah'ın bu kurdu yaratmaktan muradı, ne ola ki!” diye düşünür. Bunun üzerine Allah'ın izni ile dile gelen kurt O'na şöyle der. “Ey Allah’ın Resulü! Her gün, gündüzleri bin kere: “Subhanellahi velhamdülillâhi ve lâilâhe illellahu vellahu ekber” “Alah'ü Teâla’yı noksanlıkların her türlüsünden tenzih ederim, hamd O'na mahsustur, Ondan başka ilâh yoktur, Alah'ü Teâla en büyüktür!” demeyi, Alah'ü Teâla bana ilham etti. Geceleri ise yine bin kere: “Allahumme salli alâ seyyidina Muhammedininnebiyyil ümmiyyi ve alâ alihi ve sahbihi ve sellem” “Allah'ım! Okuma-yazmasız Peygamberin olan Muhammed'e, O'nun soyundan gelenlere ve O'nun sahabelerine rahmet ve selâm ihsan eyle!” Dememi ilham etti. Sen zikrederken neler söylüyorsan bana...