Ey Talip Olan Âşık
Ey Talip Olan Âşık Ey tâlip olan âşık seyretmeye cihânı, Dikkâtle temâşâ kıl her gördüğün insanı… Mahbûb temâşâsın men’eyler imiş münkir, Kör gözlerinin yoktur nûn göremez onu… Âyîne-i insanî bil sûret-i Rahman’dır, Bu âyîneye gel bak gör anda sultanı… Ben hâtem-i lâ’lünden bir zerre haber duysam, Bir habbeye almazdım sad mülk-i Süleymân’ı… Sûrette görünmez can ger derse münâfıklar, Sen câna nazar kılsın görmek dileyen onu… Sen nîr-ı dilârâdan göz yumsa n’ola zâhit, Huffâş gözü görmez hurşîd-i dırahşânı… Esrâr sözün Ahmed keşf eyleme nâdâna, Hayvana mahal görme ser-çeşme-i hayvânı… Şarban Ahmet Rahmetullahi Aleyh