İnsan İslam Ahlak

  Sakın İncitme Bir Cânı   Mahlûku halk eden Allah, Kitap göndermiştir vallah, Daim de "amentü billâh" Her amelin olsun lillah.   Sakın incitme bir cani, Yıkarsın arş-ı Rahman’ı.   Bilirsin ki Allah vardır, İslam'a imanı yardır, Bu dünya fani bir dârdır, Ahiret dâr-ı karardır.   Sakın incitme bir canı, Yıkarsın arş-ı Rahman’ı.   Tasdik eyledin Kur'an'ı, Tevhid eyledin Rahman’ı, Nar-ı cehîme imanı, Vardır kıyamet divanı.   Sakın incitme bir canı, Yıkarsın arş-ı Rahman’ı.   Bilirsin, haram helalı, Bilirsin sevab vebalı, Aman olma lâ-übâlı, Terk eyle boş kîl-u kâlı.   Sakın incitme bir canı, Yıkarsın arş-ı Rahman’ı.   Bu dünya seni terk eder, Devletin hep elden gider, Ölüm bir gün kabre güder, Biri sürer biri yeder.   Sakın incitme bir canı, Yıkarsın arş-ı Rahman’ı.   Ağ tüylerin nişan olur, Ölümün kehkeşan olur, Vücudun perişan olur, Gözlerin hûn-feşân olur.   Sakın incitme

  Tüm Oğullara Nasihat!   Sevildiğin yere sık gidip gelme, Bal olsan tadına doyarlar oğul! Güvenip kimseye sırrını verme, Tutamaz dilini yayarlar oğul!   Diyardan diyara edilsen sürgün, Doğru ol eğilme, dövülsen her gün, Güçlü sandıkların sarsılır bir gün, Sırtlarını sana dayarlar oğul!   Denizler taşırsan gözün selinden, Bekleme bir fayda kızla, gelinden, Hasta olsan kimse bilmez hâlinden, Ancak öldüğünde duyarlar oğul!   Gittiğin yol eğer doğru bir yolsa, Aşarsın kolayca engeller dolsa, Mâzinle övünme temiz de olsa, Bir anda karaya boyarlar oğul!   Kıymet verme sakın, çaputa çula, Güvenme cebinde paraya pula, Gözü aç olanla çıkarsan yola, Sonunda seni de soyarlar oğul!   Babamdan aldığım nasihat şöyle, Yaratanın bize emridir böyle, Bildiğin ne ise doğruyu söyle, Elbet bir gün sana uyarlar oğul!   Zararı olmaz baharda yelin, Kapanmaz yarası bir acı dilin, Ne kadar bol olsa sofrası elin, Yediğin lokmayı sayarlar oğul

  Üryan Geldim Gene Üryan Giderim   Üryan geldim gene üryan giderim, Ölmemeğe elde fermanım mı var… Azrail gelmiş de can talep eder, Benim can vermeğe dermanım mı var…   Dirilirler dirilirler gelirler, Huzur-ı mahşerde divan dururlar… Harami var diye korku verirler, Benim ipek yüklü kervanım mı var…   Er isen erliğin meydana getir, Kadir Mevlâ'm noksanımı sen yetir… Bana derler gam yükünü sen götür, Benim yük götürür dermanım mı var…   Karacoğlan der ki, ismim öğerler, Ağı oldu yediğimiz şekerler… Güzel sever diye isnad ederler, Benim Hak'tan özge sevdiğim mi var…   Karacaoğlan