İnsan İslam Ahlak

GAFLETTEN ACİLEN UYANALIM Gel kardeş, bu gafletten, acilen uyanalım! Hakkın sevgisine, tez elden boyanalım. Ömür hızla eriyip, bu dünya çabuk biter. Can ve mal emanettir, ansızın geçer gider. Küçük denen günahlar, çığ gibi büyüyorlar. Nefis, şeytan pusuda; dağ gibi duruyorlar. 'Büyük Hesap Günü' nde”, ne cevap vereceğiz? Deseler: “Bu amel az!”, nereye gideceğiz? Gece gündüz çalışıp, cihada başlayalım. Tövbe edip, sabırla; günahı boşlayalım. Nefsimizi yenerek, hemen teslim olalım. Kötülüğü kovarak, doğruluğu bulalım. Haramlardan kaçarak, farzlara yapışalım. Sünnete sarılarak, zorlukları aşalım. Sürekli zikir ile kalpleri parlatalım. Hayır işler yaparak, yüzümüz ağartalım. 'Aşk şerbeti' içerek, hizmetlere koşalım. Yılmadan, yorulmadan; küfürle savaşalım. “Uçmak vakti” gelince, “Buyur ya Rab!” diyerek. Verelim emaneti, gülerek sevinerek.                                                 12 Mayıs 2002 “Bu es

Zamane Çocuğu Küçük Afacan elinde bir kutu şekerle parka gitmiş, bir banka oturmuş, etrafa bakınırken şekerleri ard arda ağzına atıyormuş. Yanındaki banka oturan yaşlı adam çocuğa bakmış bakmış ve... “Evladım, şeker güzeldir ama çok yemek zararlıdır... Hem dişlerin çürür, hem yüzünde sivilce çıkar, hem de şişmanlarsın...” Çocuk bunun üzerine adama dönmüş: “Benim dedem 107 yaşına kadar yaşadı...” Adam: “Yaa…!” Demiş…   “Yani deden de mi çok şeker yerdi?” “Hayır, her şeye burnunu sokmazdı!”