İnsan İslam Ahlak

Rasûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem Birden Şiddetle Ağlamağa Başladı Bir gün, Rasûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem, Hz. Ebûbekir, Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali, Hz. Fâtıma ve Hz. Âişe -rıdvânullahi tealâ aleyhim ecmaîn- ile oturmakta idiler. Hepsi de Rasûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem’ın huzurunda bulunuyorlardı. Rasûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem birden şiddetle ağlamağa başladı. Öyle bir ağlayış ki dayanılmaz. Bunu gören  Hz. Ebûbekir şöyle ded i: Anam-babam Sana feda olsun yâ Rasûlallah! Niçin ağlıyorsunuz? Ümmetimin önünde uzun ve zor bir yol, omuzlarında ağır bir yük ve bir çok da ma’siyetleri (günahları) bulunmaktadır. Âhirette azaba girerlerse Ben nasıl ağlamayayım! Hz. Ebûbekir duygulanarak : Yâ Rasûlallah! Sen gönlünü hoş tut! Allah bana izin verirse, kıyamet gününde  ümmetinin âsileri  hakkında durum vahimleşirse, günahlarının taşınmasını hafifleştirmek  için onların günahlarının yarısını yüklenirim. Rasûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem, Ebûbeki

Sevgi İle Üretici Oluruz Dostlarım, sevmek ve sevilmeye ne kadar şiddetle ihtiyacımız var, biliyor musunuz? Açlık sadece ekmeğe duyulan açlık değildir. Varlığınızın derinliklerinde duyulan bir açlık vardır. Sevgiye duyulan açlıktır bu ve nefes almak kadar gerekli bir ihtiyaçtır. Sevgi hem sizde hem bizde bulunması gereken bir şeydir. Ruhlarımızı beslemek için hepimiz ona sahip olmalıyız. Ona sahip olmalıyız, çünkü onsuz zayıflar, yok olur gideriz. Sevgisiz, kendimize olan güvenimiz zayıflar. Cesaretimiz kırılır. Dünyaya güven içinde bakamaz oluruz. Sevgisiz, kendi içimize kapanırız. Sevgisiz kalırsak kendi kendimizi yiyip bitiririz. Sevgi ile üretici oluruz. Sevgi ile yorulmadan ilerleriz. Sevgi ile sadece onunla başkaları için fedakârlık yapabiliriz. (Dan George, Salish Kabilesi) Mitaku Oyasin – Kızılderili Hikmetleri