İstilâ-yı Aşk
İstilâ-yı Aşk Öyle sermestim ki bilmem ben mi aşkım, aşk mı ben İmtizaçdan seçmez oldum ten mi ruhtur, ruh mu ten Ben isem aşk, aşk nedir, ya ben neyim ger aşksa ben Akl ü fikrim bunlar işte bende sergerdân eden Ger tecelli etse kalbe nur-i cevval-i hüda Cezbe-i Rahman budur, hem aşk-ı nevvâr-ı Hûda Gökten İsa indi, Mehdî zâhir oldu meydana Kesti Deccal’i kötü huylardan oldu kalp rehâ Gitti benlik, öldü Deccal, kalmadı zât ü sıfat Aşkın oldu her taraf, kalp buldu zulmetten necat Aşk imiş zâhirle bâtın şem’i, ancak aşk imiş Ben çıkınca aradan olmuş vücudum kâinat Uydu İsa Mehdî’ye, Mehdî hemen oldu imam Ettiler her ikisi birden namaza tam kıyam Nefs iken ismi değişti, bârekallah oldu ruh Etti ruh-i kuds ile bir ittihad ki asl ü tam Matla’-ı şems-i Muhammed kalbidir bir kamilin Mazhar-ı zât ü sıfat, hem kalbidir bir kamilin Cilveger aşkullah Allah kalb-i pâkinde onun Cümlenin maksudu ancak kalbidir bir kamilin Razıyım eflâkte olmaktans