Neden Azaba Uğramışlar?

             Hazreti Îsâ Aleyhisselâm, yanında kendisine îmân eden havarileri olduğu halde bir köye uğradı.

Orada herkesin öldüğünü gördüler.

Îsâ Aleyhisselâm ölenlere bir müddet bakıp, yanındakilere:

“- Belki, bunlar, Allahü teâlânın gazâbına ve azâbına sebeb olacak bir şeyler yapmışlardır. Çünkü, dağınık ölmemişler. Bu gösteriyor ki, azâb bir anda onları yakalayıvermiş. Yoksa, dağınık ölürlerdi” dedi.

Îsâ Aleyhisselâm orada yatan ölülere seslendi. Allahü teâlâ, Îsâ’ya Aleyhisselâm ölüleri diriltme mu’cizesi vermişti. Onun için, Îsâ Aleyhisselâm seslenince:

Allahü teâlânın izni ile ölülerden birisi dirilerek:

“- Buyur, ey Îsâ Aleyhisselâm!” dedi.

Îsâ Aleyhisselâm,

“- Suçunuz ne idi ki, bu hâle geldiniz, bu azâba müstehak oldunuz” diye sorunca,

“- Çocuğun annesine olan sevgisi gibi dünyâyı çok sevmiştik. Biz dünyalık bakımından, mal, mülk ve evlât yönünden iyi olunca sevinir, dünyâ işi iyi gitmeyince üzülürdük. Hem de uzun emel sahibi idik. Allahü teâlânın beğendiği işleri terk edip, gazâbına sebeb olacak işlere yönelmiştik. Kötü, azgın ve sapık kimselerin peşinden gider, onların dedikleri gibi hareket ederdik” dedi.

Hazreti Îsâ Aleyhisselâm:

“- Sonra ne oldu?” diye sordu.

O şahıs da:

“- Gece durumumuz çok iyi idi. Sıhhat içinde yattık. Sabahleyin de işte bu hâle geldik” dedi.