Sensin Kerim, Sensin Rahim…

Sensin kerîm, sensin rahîm,

Allah sana sundum elim.

Senden artık yoktur umum,

Allah sana sundum elim.

 

Ecel geldi vade erdi,

Bu ömrüm kadehi doldu.

Kimdir ki içmeden kaldı,

Allah sana sundum elim.

 

Dilim tetiği bozuldu,

Canım gövdemden üzüldü.

İşte gözlerim süzüldü

Allah sana sundum elim.

 

vurdular suyum ılıdı,

Kavim kardaş cümle geldi.

Esen kalsın kavim kardaş,

Allah sana sundum elim.

 

Tez biçildi kefen donum,

Ahrete yöneldi yolum.

Aceb nice ola halim?

Allah sana sundum elim.

 

Geldi salacam sarılır,

Dört yana sala verilir.

İl namazıma derilir,

Allah sana sundum elim.

 

Salacamı götürdüler,

Musallaya yatırdılar,

Görklü tekbir getirdiler,

Allah sana sundum elim.

 

Götürdüler bunda üşüp,

İndirdiler anda şeşip,

Toprağım örterler eşip,

Allah sana sundum elim.

 

Çün toprağa düşürdüler,

Toprağa el üşürdüler,

Taşlar ile bastırdılar,

Allah sana sundum elim.

 

İşte beni götürdüler,

Makbereme getirdiler,

Halka olup oturdular,

Allah sana sundum elim.

 

Çün cenazeden şeştiler,

Üstüme toprak eştiler,

Sinime koyup kaçtılar,

Allah sana sundum elim.

 

Kaldım bir karanlık yerde,

Ayrık varamaz o yerde

Sataştım bir acep derde

Allah sana sundum elim.

 

Ölmedi meşhet doldukça,

Gündüzümüz oldu gece,

Bilmeyiz halimiz nice,

Allah sana sundum elim.

 

Geldi Münker ile Nekir,

Her birisi sordu bir dil,

İlahi sen cevap vergil,

Allah sana sundum elim.

 

Aldı beni ince yola,

İltdi Sırat köprüsüne,

Amelime yok mededim,

Allah sana sundum elim.

 

Yedi Tamu, sekiz Uçmak,

Her birinin vardır yolu.

Her bir yolda yüz bin çarsu,

Allah sana sundum elim.

 

Halayıklar, melaikler,

Ger esrikler, ger ayıklar,

Sahha size uyanıklar,

Allah sana sundum elim.

 

Görün acep oldu zaman,

Gönülden eyleriz figan.

Ölür çün anadan doğan,

Allah sana sundum elim.

 

Yunus, uzatma bu sözü,

Allah’ına tut hep yüzü.

Didardan ayırma bizi,

Allah sana sundum elim.

 

Yunus Emre Kuddise Sirrûh