Sanırım Dünyanın Sonu, Her Şeyin Bir Şaka Olduğunu Sananların Yükselen Alkışları Arasında Gelecek…
Sanırım Dünyanın Sonu, Her Şeyin Bir Şaka Olduğunu Sananların
Yükselen Alkışları Arasında Gelecek…
Tiyatronun
kulisinde bir gün yangın çıkmış.
Palyaço
haber vermek için sahneye gelmiş.
Herkes
bunun bir şaka olduğunu sanıp alkışlamaya başlamış…
Palyaço
uyarmaya devam ettikçe alkışlar daha da hızlanmış…
Kierkagaard
"Meseller" kitabında şöyle diyordu;
Sanırım
dünyanın sonu, her şeyin bir şaka olduğunu sananların yükselen alkışları
arasında gelecek.
Fransız
tiyatro yazarı ve oyuncusu Moliere son yazdığı; "Hastalık Hastası"
oyununu oynarken sahnede kan kusmaya başlar, yere yığılır.
Herkes
bunu oyunun bir parçası zannederek ayakta alkışlamaya başlar.
Moliere ölüme alkışlar içinde
gider.
Aynı
gece saat 10'da veremden ölür.
Savaşlar,
açlıklar, ölümler, katledilen hayvanlar...
Yanan
bir dünya, kan kusan bir doğa...
Sadece
seyreden biz insanlar.
İnsanoğlu
bir “Ben” uğrunas; bir “EGO” uğruna insanları, hayvanları öldürüyor, ağaçları
yakıyor, dünyayı yok ediyor.
“Ben
kazandım”, zannediyor…
Oysa
Rabbimizin bir gaye için yarattığı tüm canlılar dünyamızın bir parçası…
Anlamsız savaşlar, kavgalar yüzünden canlılar yok oluyor, canlılar yok oldukça dünyamız da yok oluyor…
Yorumlar
Yorum Gönder