Hazreti Ebû Bekir Radiyallahü Anh’ın Kefeni

Hazreti Ebû Bekir Radiyallahü Anh’ın Kefeni

Bilâl-i Habeşî Radiyallahü Anh hazretleri, Rasûlullahın "aleyhissalâtü vesselâm" vefâtından bir müddet sonra, müminlerin annesi Âişe validemizin Radiyallahü Anha evinin önüne gidip kapısını çalar. Âişe-i Sıddıka Radiyallahü Anha vâlidemizin içerden ağlayarak şöyle dediğini işitir:

- Ayrılık ateşiyle yanan kalbin kapısını çalan kim?

- Rasûlullahın hizmetçisi Bilâl’im... Nasılsınız efendim?

- Ey Bilâl! Sudan uzakta kalan balığın hâli nasıl olur? Bu gece rüyada gördüm ki, Rasûlullah gökyüzünde meleklerle dolaşıyordu. Nereye gittiğini sordum. Babamın ruhunu karşılamaya gittiğini buyurdu.

Hazret-i Bilâl Radiyallahü Anh, Ebû Bekir Sıddîk Radiyallahü Anh’ın yanına giderek, Âişe validemizin rüyasını anlatır. Hazret-i Ebû Bekir buyurur ki:

- Allah’ü Teâlâ’ya yemin ederim ki, dün gece ben de aynı rüyayı gördüm. Ben kızımın yanına gideyim de beni bir defa daha görsün.

Âişe vâlidemiz babasını karşılayıp der ki:

- Babacığım! Lâzım olur diye sana temiz bir kefen getirdim.

- Yavrum o kefeni bırak! Müslüman olduğum gün üzerimde bulunan elbisemi bana kefen yapın! Çünkü çok zamanlar, Allah sevgisinin verdiği korku ile ağlar, gözyaşımı o elbiseye sürerdim. Allah’ü Teâlâ, o gözyaşlarımın hürmetine belki bana rahmet eder.

Hazret-i Ebû Bekir o gece vefat etti.