Âhir Zamanda İnsan Manzaraları
Âhir Zamanda İnsan Manzaraları
Abdullah
ibn-i Abbas Radiyallahü Anh rivayet ediyor: Rasulullah Sallallahü Aleyhi
Vesellem şöyle buyurdu:
“Âhir
zamanda yüzleri insana benzeyen; fakat kalpleri şeytan kalbi olan bir topluluk
gelir. Bunlar kurtlara benzerler. Kalplerinde rahmetin kırıntısı dahi yoktur.
Kan dökücüdürler. Hiçbir kötülükten sakınmazlar. Kendileri ile sözleşsen, seni
aldatırlar. Yanlarından ayrıldığında arkandan çekiştirirler. Sana
konuştuklarında yalan söylerler. Kendilerine güvendiğinde, sana hıyanet
ederler.
Çocukları
şımarık ve hayâsızdır, gençleri sinsidir. Yaşlıları, hiçbir iyiliği tavsiye
edip kötülükten sakındırmazlar. Onlara bel bağlamak zillettir, ellerindekini
arzu etmek yoksulluktur.
İçlerindeki
ağırbaşlı, onların gözünde şaşkındır. İyiliği tavsiye eden itham altındadır…
(Acaba ne gibi bir menfaati var da bunları söylüyor, diye düşünürler.)
Aralarında mümin horlanır, gariptir; fâsık ise itibar sahibidir, el üstünde
tutulur.
Bidat
sünnetin yerini almıştır. İşte bu sırada Allah Teâlâ, kötülerini başlarına
musallat eder. (Bu tasalluttan kurtulmaları için) iyileri dua eder, fakat kabul
edilmez.”
(Hadis-i
şerif, Taberani, Mucemu’s-Sagir, 2/597)
Yorumlar
Yorum Gönder