İnsan İslam Ahlak

Bir Acâib Şehre Vardım Mahlûkunu Deli gördüm...   Bir acâib şehre vardım, mahlûkunu deli gördüm; Sevdikleri dünyâ imiş kulûbların ölü gördüm...   Ma'nâ yüzünde ezelî, Fâtiha'dan aldım haber; Bu tevhîdi fehm edeni, hakka'l-yakîn velî gördüm...   Dinler misin diyem sana, bir gizlice sözüm vardır; Bu tevhîde "lâ" diyeni İblîs gibi hûlu gördüm...   Seyrullâhın makamından, evliyânın sırrı budur; Düş elinde gezer iken, Tanr'arslanı Alî gördüm...   'Akl-ı külden cüz' mürekkeb, senin kalbin Vâhib Ümmî; Kudret kalemini çalan, sâfî nûrdan eli gördüm...   Abdülvehhâb Ümmî Kaddesallahu Sırrahu'l-Âlî

  Sabahın Sinlere Vardım   Sabahın sinlere vardım, gördüm cümle ölmüş yatar, Her biri biçare olmuş, ömrün yavı kılmış yatar.   Vardım bunların katına, baktım ecel heybetine, Nice yiğit muradına, erememiş ölmüş yatar   Yemiş kurt, kuş bunu keler, nicelerin bağrın deler, Şu ufacık naresteler, gül gibice solmuş yatar.   Tuzağa düşmüş tenleri, Hakk'a ulaşmış canları, Görmez misin sen bunları, sıra bize gelmiş yatar.   Eksilmiş inci dişleri, dökülmüş sarı saçları, Bitmiş kamu teşvişleri Hak varlığın almış yatar.   Gitmiş gözünün karası, hiç işi yoktur durası, Kefen bezinin paresi, kemiğe sarılmış yatar.   Yunus akil isen bunda, mülke suret bezeme sen, Mülke suret bezeyenler, kara toprak olmuş yatar.   Sin: Mezar   Yunus Emre Kuddise Sirrûh