İnsan İslam Ahlak

Mânâ Eri Bu Yolda   Mânâ eri bu yolda melül olası değil, Mana duyan gönüller hergiz ölesi değil.   Ten fânidir, can ölmez, gidenler geri gelmez, Ölür ise ten ölür, canlar ölesi değil.   Gevhersiz gönüllere yüz bin yol eder isen, Hak’tan nasip olmasa nasip alası değil.   Sakıngıl yârin gönül sırçadır sımayasın, Sırça sındıktan sonra bütün olası değil.   Çeşmelerden bardağın doldurmadan kor isen, Bin yıl orda durursa kendi dolası değil.   Şu Hızır ile İlyas âb-ı hayat içtiler, Bu birkaç gün içinde bunlar ölesi değil.   Yarattı Hak dünyayı Peygamber dostluğuna, Dünyaya gelen gider, bâki kalası değil.   Yunus gözün görürken yarağın eyle bugün, Gelmedi anda varan, geri gelesi değil.   (Yunus Emre Kuddise Sirrûh)

  Ben Dert İle Ah Ederdim   Ben dert ile ah ederdim, derdim bana derman imiş, İster idim hasret ile dost yanımda pinhan imiş.   Nerde idim fikrederdim, göğe bakıp şükrederdim, Dost benim gönlüm evinde, tenim içinde can imiş.   Sanırdım kendim ayrıyım, dost gayrıdır, ben gayrıyım, Beni bu hayale salan bu sıfatı insan imiş.   İnsan sıfatı kendi Hak, insadadır Hak, doğru bak, Bu insanın sıfatına cümle âlem hayran imiş.   Her kim o insanı bile, hayvan ise insan ola, Cümle yaratılmış kula insan dolu sultan imiş.   Tehvid imiş cümle âlem, tehvidi bilendir Âdem, Bu tevhidi inkar eden öz canına düşman imiş.   İnsan olan buldu Hakk’ı, meclis onun, odur saki, Hemen bu biçare Yunus aşk ile aşina imiş.   Yunus Emre Kuddise Sirrûh

Sensin Bize Bizden Yakın   Sensin bize bizden yakın, görünmezsin hicap nedir? Ayıbı yok görklü yüzün, üzerinde nikap nedir?   Sen söyledin ey padişah, Yehdillahu limen yeşa, Şerikin yok senin ey şah, suçlu kimdir, azap nedir?   Levh üzere kimdir yazan, azdıran kim, kimdir azan? Bu işleri kimdir düzen, bu suale cevap nedir?   Rahim durur senin adın, rahimliğin bize dedin, Mürşitlerin müjdeledi, La taknatu hitap nedir?   Bu işleri sen bilirsin, sen verirsin, sen alırsın, Ne kim dilersen kılarsın, ya bu soru hesap nedir?   Biz umaruz mürvetinden cümle iş senin katından, Senin o çok rahmetinden bu bir avuç türap nedir?   Kün'i bir kezin söyledin, her nesneyi var eyledin, Yine ahir bir söz ile onu kılmak harap nedir?   Hani bu mülkün sultanı, bu ten ise hani canı? Bu göz görmek diler onu, bu merci ve meab nedir?   Yunus bu göz onu görmez, görenler hot haber vermez, Bu menzile akıl ermez, bu kod...

  Şol Cennet’in Irmakları   Şol Cennet’in ırmakları, akar Allah deyu deyu; Çıkmış İslâm bülbülleri, öter Allah deyu deyu...   Salınır Tûbâ dalları, Kur'ân okur hep dilleri. Cennet bağının gülleri, kokar Allah deyu deyu...   Kimi yiyip kimi içer, hep melekler rahmet saçar. İdrîs Nebî hulle biçer, diker Allah deyu deyu...   Altındandır direkleri, gümüştendir yaprakları. Uzandıkça budakları, biter Allah deyu deyu...   Aydan arıdır yüzleri, misk-i amberdir sözleri. Cennet'te Hûrî Kızları, gezer Allah deyu deyu...   Hakk'a âşık olan kişi, akar gözlerinin yaşı. Pür nûr olur içi dışı, söyler Allah deyu deyu...   Ne dilersen Hak’tan dile, kılavuzla gir bu yola Bülbül âşık olmuş güle, öter Allah deyu deyu...   Açıldı gökler kapısı, rahmetle doldu hepisi Sekiz cennetin kapısı, açar Allah deyu deyu...   Miskin Yûnus var yârine, koma bugünü yarına. Yarın Hakk'ın dîvânına, varam Allah deyu deyu......

  Derviş Olan Kişiler   Dervîş olan kişiler deli olagan olur, Aşk nedir bilmeyenler, ona gülegan olur.   Gülme sakın sen ona, iyi değildir sana, Kişi neyi gülerse başa gelegen olur.   Ah bu aşkın eseri her kime uğrar ise, Derdine sabretmeyen yolda kalagan olur.   Bir kişi aşık olsa, aşk deryasına dalsa, O deryanın içinde gevher bulagan olur.   Aşık mekansız olur dünya terkini vurur, Dünya terkin vuranlar didar göregen olur.   Ah bu aşkın illeri, her kime uğrar ise, Derdine sabretmeyen, yolda kalagan olur.   Derviş Yunus sen dahi incitme dervişleri, Dervişlerin duası kabul olagan olur.   Yunus Emre Rahmetullahi Aleyh   Deli olagan: Deli gibi olmak. Gülegen: Güler gibi. Gevher: Mücevher.   Âşık lâ-mekân olur, dünyâ terkini urur. (Sufi kimse dünyayı mekan edinmez.) Dünya terkin uranlar dîdâr göregen olur: (Fani olduğunu bilir ve böylece ahirette Cemâlullah’ı görür.)

Sen Derviş Olamazsın…   Dervişlik der ki bana, Sen derviş[1] olamazsın, Gel ne diyeyim sana? Sen derviş olamazsın; Sen Hakk’ı bulamazsın…   Derviş bağrı taş gerek, Gözü dolu yaş gerek, Koyundan yavaş gerek, Sen derviş olamazsın; Sen Hakk’ı bulamazsın…   Dövene elsiz gerek, Sövene dilsiz gerek, Derviş kibirsiz gerek, Sen derviş olamazsın; Sen Hakk’ı bulamazsın…   Ele geleni yersin, Dile geleni dersin, Böyle dervişlik dursun… Sen derviş olamazsın; Sen Hakk’ı bulamazsın…   Dilin ile şakırsın, Çok maniler dokursun, Vara yoğa kızarsın, Sen derviş olamazsın. Sen derviş olamazsın; Sen Hakk’ı bulamazsın…   Kızmak varsa eğer, Muhammed de kızardı, Bu kakımak sende var Sen derviş olamazsın; Sen Hakk’ı bulamazsın…   Doğruya varmayınca, Mürşide ermeyince, Hak nasip etmeyince, Sen derviş olamazsın; Sen Hakk’ı bulamazsın…   Derviş Yunus gel şimdi, Ummanlara dal şimdi, Ummana dalmayınca Sen derviş olamazsın; Sen Hakk’ı bulamazsın…   Yunus Emre Kuddise Sirrûh...

  Her Kim Bana Düşman İse   Her kim bana düşman ise, Hak Allah yâr olsun ona! Her nereye varırsa, Bahar bağı olsun ona!   Bana zehir sunan kişi, Şeker balı olsun aşı, Gelsin kolay cümle işi, Eli erir olsun ona!   Önümce kuyu kazanı, Hak tahtına yükseltsin onu, Ardımca taşlar atanı, Güller saçılsın ona!   Acı dirliğim isteyen, Tatlı derlesin dünyada, Kim ölümüm isterse, Bin yıl ömür versin ona!   Her kim diler ben aşağı olam, Düşman elinde ağlayan olam, Dostları sevinçli ve düşmanının, Dostu yabancı olsun ona!   Her kim diler ise benim, O dostumdan ayrıldığım, Gözlerinden utanç gitsin, Allah’ın güzel yüzü görünsün ona!   Miskin Yunus’un dünyada, Güldüğünü işitmeyin, Ağladığımı isteyene, Gözüm pınar olsun ona!   Yunus Emre Kuddise Sirrûh

  Gel Yanalım Dostlar ile   Hak yolunu gözler isen, Gel yanalım dostlar ile. Âşık izin izler isen, Gel yanalım dostlar ile.   Yok, bu dünyanın vefası, Bî-aded külli cefâsı. Hiç bunun yoktur vefası, Gel yanalım dostlar ile.   Hep yana yana bulmuşlar, Hak dîdarına ermişler. Seferin kaydın görmüşler, Gel yanalım dostlar ile.   N’idem sanırsın dünyada, Yeter gezdiğin hevâda. Derman isteyelim derde, Gel yanalım dostlar ile.   Hani ata hani ana, Bildin bu dünyayı fenâ. Onda rahat gerek cana, Gel yanalım dostlar ile.   Ey biçare Yunus heman, Dost yoluna gerek kurban. Ver canını iste canan, Gel yanalım dostlar ile.   Yunus Emre Kuddise Sirrûh

  İllallah Diyenler   Görerek Dost cemâlini, Göçer illallah diyenler... Kalbine tevhid nûrunu, Saçar illallah diyenler...   Hakk kulların hepisin, Fazl ile yapmış yapısın, Sekiz cennetin kapısın, Açar illallah diyenler...   Günahı çirkinden yuyup, Yüzü bedir aya dönüp, Kanatlı Burak’a binip, Uçar illallah diyenler…   Gündüzü döndürür şebi, Ümmetim der ona Nebi. Sırat’ı yıldırım gibi, Geçer illallah diyenler…   Düzelt gönül harabını, Ko dünyanın serabını. Dosttan aşkın şarabını, İçer illallah diyenler…   YÛNUS cihan değil bâkî, Mağrûr olup olma şâkî. Bâtılın içinden Hakk'ı, Seçer illallah diyenler...   Yunus Emre Kuddise Sirrûh

  Aşkın odu ciğerimi, Yaka geldi yaka gider… Garip başım bu sevdayı, Çeke geldi çeke gider…   Kâr etti firak canıma, Âşık oldum cananıma, Aşk zincirin dost boynuma Taka geldi, taka gider.   Bülbül eder ah ve figan, Hasret ile yandı bu can, Benim gönülcüğüm ey can, Hak'tan geldi Hakk'a gider   Sadıklar durur sözüne, Gayrı görünmez gözüne, Bu gözlerim dost yüzüne, Baka geldi baka gider…   Arada olmasın naşı, Onulmaz bağrımın başı, Gözlerimin kanlı yaşı Aka geldi, aka gider…   Miskin Yunus'un sözleri, Efgan eder bülbülleri, Dost bahçesinin gülleri Koka geldi, koka gider.   Yunus Emre Kuddise Sirrûh