İnsan İslam Ahlak

  Eren Bülbül’de Siyonist Haçlı ittifakının ve içimizdeki uzantıları işbirlikçi hain ve alçakların kurbanı oldu, şehit düştü, Cennetlere uçtu…   Eren sen Allah’ü Teâlâ’nın nasıl sevgili bir kulusun ki… Issız dağların başından mahzun gönlünle: “Kimse iyi ki varsın Eren demiyor!” diye bir dua ettin!   Duan kabul oldu.   Bütün Türkiye: “İyi ki varsın, Eren!” diye ağladı.   Allah’ü Teâlâ, bütün çocuklarımızı Eren Bülbül gibi şuurlu vatan ve milletine hizmet edenlerden eylesin!

  Sen Varsın   Gönül tezgâhında şiir dokudum, İplik iplik nakışında sen varsın. Aşk yolunun kanununu okudum, Madde madde yokuşunda sen varsın.   Fikir vadisinden bir ırmak geçer, Eğilir serviler, suyundan içer, Bağrında ay doğar, zambaklar açar, Sessiz sessiz akışında sen varsın.   Öz suyusun hayat denen şişenin, Nedenisin keder ile neşenin, Sevda cephesinde şehit düşenin, Donuk donuk bakışında sen varsın.   Hep senin renginde görünür bahar, Yaprakta yeşilin, gülde kokun var, Yama yama kalbimdeki yaralar, Sıra sıra dikişinde sen varsın.   Gidip de yorulma çok uzaklara, Sen, 'sen'i gel benim içimde ara... Umut güneşimin mor bulutlara, Girip girip çıkışında sen varsın.   Abdurrahim Karakoç (Dosta Doğru)

Her Şeyde Sen Varsın Ağaçta, çiçekte, kuşta sen varsın. İlkbaharda, yazda, kışta sen varsın. Yediğim ekmekte, aşta sen varsın. Senden gayrı âlemde var olan yok; Senden gayri gönlüme yar olan yok. Akşamda, sabahta, tanda sen varsın. Sokakta, otelde, handa sen varsın. Kemikte, ilikte, kanda sen varsın. Senden gayrı âlemde var olan yok; Senden gayri gönlüme yar olan yok. Varlıkta, yoklukta, uzayda sen varsın. Dünyada, güneşte, ayda sen varsın. Cilvede, cümbüşte, cayda sen varsın. Senden gayrı âlemde var olan yok; Senden gayri gönlüme yar olan yok. Melekte, şeytanda, cinde sen varsın. Bitkide, hayvanda, inde sen varsın. Günahta, sevapta, dinde sen varsın. Senden gayrı âlemde var olan yok; Senden gayri gönlüme yar olan yok. Sevdiğim her şeyde, nurda sen varsın. Yerdiğim şeylerde, narda sen varsın. Annede, babada, yarda sen varsın. Senden gayrı âlemde var olan yok; Senden gayri gönlüme yar olan yok. Cay; Başkalarını kısk...

Kalbiniz Kırılacağına Varsın Taş Kırılsın Sultan Mahmud-u Gaznevi hazretleri bir savaş sonunda çok kıymetli bir elmas yakut taşı ganimet olarak ele geçirir. Sonra taşı eline alarak baş vezirine, (Al bu taşı kır, paramparça et) der. Baş vezir der ki: - Aman efendim bu çok kıymetli ben bunu kıramam. Sonra yanındaki diğer vezire aynı şeyi söyler. O da der ki: - Bu çok kıymetlidir, kırılmaz bu. Diğerlerinin hepsi aynı şeyi söylerler. Sultan, özel hizmetçisi Ayaz’ı çağırıp, (Al bu taşı kır) der. Daha demeye kalmadan Ayaz taşı yere vurup kırar, paramparça eder. Padişah hiddetli bir şekilde der ki: - Bre Ayaz sen ne yaptın, vezirler bunun çok kıymetli olduğunu söylediler. Nasıl kırarsın bunu? Ayaz der ki: - Efendim, ben taştan ne anlarım, benim için kıymetli olan sizin emrinizdir, sizin kalbinizdir, kalbiniz kırılacağına varsın taş kırılsın. Sultan vezirlerine dönüp der ki: - Ayaz’ı niçin sevdiğimi anladınız değil mi? Sizin gibi beni bir taşa değişmedi.