İnsan İslam Ahlak

  اَلْبَاقٖى هُوَ الْبَاقٖى   Elbâki Hüve’l-Bâki:  Allah’ü Teâlâ beka sahibidir. Bâki olan sadece Allah’ü Teâlâ’dır. يَا بَاقِى أَنْتَ الْبَاقِى   Ya Bâki Entel Bâki:  Ey Bâkî olan, ey ebedî olan, ey sonsuz olan, ey hiç ölmeyen Allah’ım! Bâkî kalan ancak Sensin! هُوَ الْبَاقٖى   Hüvel Bâki : Bâki kalacak, ebedi kalacak yalnız Allah’ü Teâlâ’dır. يَا بَاقِى   Ya Bâki  “Ey bekâ sahibi olan Allah’ım!  Her şey son bulacak, son bulmayan ancak sensin! يَا بَاقِى أَنْتَ الْبَاقِى، يَا بَاقِى أَنْتَ الْبَاقِى   “Ya Bâkî Ente'l-Bâkî, Ya Bâkî Ente'l-Bâkî": İslâmiyet’in emir ve yasaklarına riayet etmek ve bunu sürekli bir hayat arkadaşı olarak görmek; fani dünya hayatından yüz çevirmek için bu zikir iki defa söylenir. Birincide:  Önce geçici sevgili olan dünyanın fani yüzünü görmek ve ondan yüz çevirmek; İkincide:  Hakiki sevgili olan Allah’ü Teâlâ’nın sonsuz rahmetine sığınmak ve yüzünü o bâki dergâha çevirmektir.

Sensin kerîm, sensin rahîm, Allah sana sundum elim. Senden artık yoktur umum, Allah sana sundum elim.   Ecel geldi vade erdi, Bu ömrüm kadehi doldu. Kimdir ki içmeden kaldı, Allah sana sundum elim.   Dilim tetiği bozuldu, Canım gövdemden üzüldü. İşte gözlerim süzüldü Allah sana sundum elim.   vurdular suyum ılıdı, Kavim kardaş cümle geldi. Esen kalsın kavim kardaş, Allah sana sundum elim.   Tez biçildi kefen donum, Ahrete yöneldi yolum. Aceb nice ola halim? Allah sana sundum elim.   Geldi salacam sarılır, Dört yana sala verilir. İl namazıma derilir, Allah sana sundum elim.   Salacamı götürdüler, Musallaya yatırdılar, Görklü tekbir getirdiler, Allah sana sundum elim.   Götürdüler bunda üşüp, İndirdiler anda şeşip, Toprağım örterler eşip, Allah sana sundum elim.   Çün toprağa düşürdüler, Toprağa el üşürdüler, Taşlar ile bastırdılar, Allah sana sundum elim.   İşte beni götürdüler, Makbereme getirdi

  Mona Rosa; siyah güller, ak güller. Geyve'nin gülleri ve beyaz yatak. Kanadı kırık kuş merhamet ister. Ah senin yüzünden kana batacak. Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.   Ulur aya karşı kirli çakallar, Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa. Mona Rosa bugün bende bir hal var. Yağmur iri iri düşer toprağa, Ulur aya karşı kirli çakallar.   Açma pencereni perdeleri çek, Mona Rosa seni görmemeliyim. Bir bakışın ölmem için yetecek. Anla Mona Rosa ben bir deliyim. Açma pencereni perdeleri çek.   Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi, Bende çıkar güneş aydınlığına. Bir nişan yüzüğü bir kapı sesi. Seni hatırlatır her zaman bana. Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi.   Zambaklar en ıssız yerlerde açar Ve vardır her vahşi çiçekte gurur. Bir mumun ardında bekleyen rüzgar, Işıksız ruhumu sallar da durur. Zambaklar en ıssız yerlerde açar.   Ellerin, ellerin ve parmakların Bir nar çiçeğini eziyor gibi. Ellerinden belli olur bir kadın, Denizi

  Dinle kardaş bu bir ulu nasihat, Kulak vermezsen duyamazsın ha... Nefsine aldanıp kaçırma fırsat, Arasan bir dahi bulamazsın ha...   İyilik edersen hem başa kakma, Sakın bir kimsenin gönlünü yıkma, Bu dünya fanidir tümüne bakma, Zevkü sefasına doyamazsın ha...   Sahipsiz bahçenin derme gülünden, Sakın sapma kardaş Hakk’ın yolundan, Şöyle bil ki Azrail’in elinden, Cıva olsan dahi kayamazsın ha...   Yalan dünya olsa tapulu malın, Alırsan içinden bir top bez alın, Kovanlarda dolu olsa da balın, Bir katresin dahi yiyemezsin ha...   Akıbet başa bu gelecek inan, Sakın bu söze eyleme güman, Azrail gelince hiç vermez aman, Taşı taş üstüne koyamazsın ha...   Kırılır kanadın belin bükülür, Gözlerinde cevher kalmaz dökülür, Bütün damarlarından kanın çekilir, Eğninden libasın soyamazsın ha...   İletip te teneşire koyunca, Biri gelir cesedini yuyunca, Yakasız ak gömlek ister boyunca, Hem onu da bulup giyemezsin ha...   Ölüm a

Sensin kerîm, sensin rahîm, Allah sana sundum elim. Senden artık yoktur umum, Allah sana sundum elim.   Ecel geldi vade erdi, Bu ömrüm kadehi doldu. Kimdir ki içmeden kaldı, Allah sana sundum elim.   Dilim tetiği bozuldu, Canım gövdemden üzüldü. İşte gözlerim süzüldü Allah sana sundum elim.   vurdular suyum ılıdı, Kavim kardaş cümle geldi. Esen kalsın kavim kardaş, Allah sana sundum elim.   Tez biçildi kefen donum, Ahrete yöneldi yolum. Aceb nice ola halim? Allah sana sundum elim.   Geldi salacam sarılır, Dört yana sala verilir. İl namazıma derilir, Allah sana sundum elim.   Salacamı götürdüler, Musallaya yatırdılar, Görklü tekbir getirdiler, Allah sana sundum elim.   Götürdüler bunda üşüp, İndirdiler anda şeşip, Toprağım örterler eşip, Allah sana sundum elim.   Çün toprağa düşürdüler, Toprağa el üşürdüler, Taşlar ile bastırdılar, Allah sana sundum elim.   İşte beni götürdüler, Makbereme getirdi

  Azrail Geldi Çöktü Yanıma   Azrail geldi çöktü yanıma, Sert pençesini vurdu canıma, Dönemedim Allah’ım hiç bir yanıma… Gel Kur’an’ım gel, kardeş ol bana… Gel imanım gel, yoldaş ol bana!   İki kişi gelmiş mezarımı kazar, Annem deli olmuş ağlayıp gezer, Babam dülger olmuş mezarım düzer, Gel Kur’an’ım gel, kardeş ol bana… Gel imanım gel, yoldaş ol bana!   Kazanım koymuşlar suyu dolunca, Kefenimi biçmişler boylu boyunca, Ağladın mı anne beni duyunca, Gel Kur’an’ım gel, kardeş ol bana! Gel imanım gel, yoldaş ol bana!   (Alıntı)

01- Hırs: Hususiyle haram malı ihtiyaç ve lüzumundan fazla bir düşkünlükle istemeye zorlayan kötü batıni duygu… 02- Hased: Kıskançlık. Allah’ü Teâlâ’nın kullarına verdiği nimeti, nimet sahibine değil, kendisine yakışır bilip başkasının sahipliğine tahammül edememek. Hased umumiyetle iki şeyde görülür. Malda veya manevi kemalde. Böyle bir hased, sirkenin balı ifsad etmesi gibi imanı bulandırır, bozar. Hased iyilikleri ateşin odunu yemesi gibi kemirir. Usturanın tüyleri kazıması gibi bütün fazilet bitkilerini dibinden tıraş eder. Peygamber buyruğu; Hased ve nemmanlık eden bizden değildir. Her günahkârda bir hayır zerresi bulunabilir, fakat hased edende hayır yoktur. Hased Allah’ü Teâlâ indinde şirke denktir. 03- Kibir: Kendisini büyük bilmek ve dolayısıyla etrafını hor ve hakir görmek. Şu var ki, kendisini büyük bilmek kibir ise de büyük tutmak kibir değil, vakardır ve iyi bir şey değildir. 04- Gazap: Hususiyle batıl üzerinde nefsini müdafaa öfkesi. 05- Ucüp: Gurur. Kendi va