İnsan İslam Ahlak

  40 Hadis-i Şerif 55 (Besmele hakkında)   01- Eve girerken “Besmele” çekilirse, şeytan, Bu eve girmeme imkan yok der, dönüp gider. (Tibyan) 02-   Amel defterinde 700 “Besmele” bulunanı ALLAHü teâlâ Cehennemden çıkarır. (Tergibussalat) 03- Yemeğe “Besmele” ile başlayıp, sonunda Elhamdülillah diyenin, daha sofra kalkmadan günahları af olur. (Taberani) 04- Sıkıntıya düşen, “Bismillah” irrahmanirrahim, ve lâ havle ve lâ kuvvete illa billahil aliyyil azim” derse, her türlü sıkıntıdan kurtulur. (Deylemi) 05-   Bin kere “Besmele” okuyanın dört bin büyük günahı af olur. (Tergibussalat) 06-   Soyunurken çekilen “Besmele”, cinlere perde olur, avret yerlerini göremezler. (İ. Ebiddünya) 07-   Helaya girerken çekilen “Besmele”, cinlere perde olur, avret yerlerini göremezler. (T. Salat) 08-   “Besmele” yazılı bir kâğıdı, yerden kaldıran sıddıklardan yazılır. (Tergibussalat) 09-   “Besmele”siz koku sürünen, şeytanlara da koku sürmüş olur. (İbni Sünni) 10- Şeytandan koru

  Fatih Sultan Mehmed Dönemi Adalet   Fatih Sultan Mehmed Han; İstanbul’un fethinden sonra, vazifesini emrinin hilâfına yapan bir Hristiyan mimarın kolunu kestirmişti. İstanbul kadısı Hızır Bey, Fatih’in en yakın arkadaşı ve dostu idi. Kendisini İstanbul kadılığına da Fatih tayin etmişti. Eli kesilen Hristiyan mimar, Kadı Hızır Bey’e gidip Fatih’i dâvâ etti. Fatih’e devlet silsile-i merâtibinde hitap tarzı, iken Hızır Bey, Padişah’a, tebaadan herhangi bir insana karşı kullanılan hitapla; “- Murad oğlu Mehmed, şu saatte mahkemeye gelin!” şeklinde celp gönderdi. Fatih, duruşma günü mütevâzı bir şekilde sûrette mahkemeye gitti. Maznun mahalline oturdu. Hızır Bey, yerini aldı. Ve muhakeme başladı. Mahkemelerde hâkim adâlet tevzî ettiği için oturur; diğerleri ayağa kalkarak, ayakta ifade verirdi. Hızır Bey, Fatih’i oturur vaziyette görünce, O’na; “- Şer‘i şerif murâfaası üzresin, ayağa kalk!” diye ihtar etti. Bu îkaz üzerine Fatih, ifade için ayağa kalktı. Kadı Hızır Bey

  Gelsen de Bir Gelmesen de   Artık olan oldu bize, Gelsen de bir gelmesen de… Gelemeyiz biz yüz yüze Gelsen de bir gelmesen de…   Hep kendini çektin naza, Yok, bahara yahut yaza, Bıktım gayrı yaza yaza, Gelsen de bir gelmesen de…   Bir candır bu bir andır bu, Giden gelmez bir handır bu, Dağ taş değil insandır bu, Gelsen de bir gelmesen de…   Göreceğim bir boş kafes, Ceset kalmış çıkmış nefes, Nerde o can nerde o ses, Gelsen de bir gelmesen de…   Osman Yüksel Serdengeçti

  Ölen Bir Müslüman, Dünyaya Gelseydi Ne Yapardı?   Mübarek bir zat, bir Müslümana ait kabrin önünde durup, talebelerine sorar: “—Bu kabirdeki kişi, tekrar dünyaya gelse sizce ne ile uğraşır, ne yapar?” Talebenin birisi der ki: “—Elbette sürekli namaz kılar.” Diğer bir talebe de der ki: “—Devamlı oruç tutar.” Bir diğeri de der ki: “—Cihat eder, emri maruf yapar?” Velhasıl talebeler faydalı bütün işleri sayarlar. O zat buyurur ki: “—Bu mezarda yatan kişi artık dünyaya gelemez. Ama bizim oraya gideceğimiz kesindir. Bizler de onun gibi öleceğiz. O halde neden şimdi bu söylediklerimizi yapmıyoruz? Neyi bekliyoruz? Onun kaybettiği fırsatı, ganimet bilelim; yarına bırakmadan faydalı işlerle uğraşalım.”

  Mahşer Gününde İlk Çağırılacaklar   Mahşer günü çetin bir gündür. O gün insanlar kademe kademe, grup grup hesaba çekileceklerdir. Bu yazımızda ilk çağrılacaklardan üç grubun halini paylaşalım. Bir seslenici bağıracak. Ve bütün mahşer ehli bu sesi duyacak: "Fazilet ehli nerededirler?" Bir grup insan cevap verip ayağa kalkarlar. Ve onlar süratle cennete doğru koşarlar. Yolda melekler onlarla karşılaşır. Melekler sorar; "- Sizi süratle cennete koşarken görüyoruz! Sizler kimlersiniz?" Onlar, "Biz fazilet ehliyiz!" derler. Melekler: "- Sizin faziletiniz neydi?" diye sorarlar. Onlar: "- Bize zulüm edildiği zaman biz sabrederdik. Ve bize kötülük edildiğinde affederdik" derler. Melekler onlara: "- Girin cennete! " Cennet, çalışanların ne güzel ecir karşılığıdır!" derler. Sonra bir seslenici şöyle çağırır: "- Sabır ehli nerededirler?" Bazı insanlar ayağa kalkarlar. Ve onlar süratle cen

  Kıyamet Günü Nefret Edilen 8 Grup   Bir rivayette şöyle bilgi veriliyor. Kıyamet günü Yüce Allah’ü Teâlâ tarafından en büyük azaba uğrayan şu 8 grup insandır:   1- Sekarrun olanlar. Dilleriyle halkı döven, söven ve birbirlerini lanetlemeye sebep olanlar. Bunlar yalancı olanlardır. 2- Hayyalun olanlar. Bunlar kibir sahipleridir. Kendilerini başkalarından üstün görürler. 3- Din kardeşlerine karşı yüreklerinde kin besleyenler. Halbuki bu insanlar kin besledikleri din kardeşlerini gördüklerinde onlara sempatik gelecek hareketler yaparlar. Yaltaklanır ve kendilerini onlara karşı iyi düşünüyor gösterirler. 4- Allah’ü Teâlâ’ya ve Resulüne çağrıldıklarında son derece geride kalıp ağır davrananlar. Şeytana ve şeytanın emrine çağrıldıklarında (Yani fitne, kötülük, günah, şer, günah ortamı, kaos, karışıklık gibi) hemen süratle koşanlar. 5- Karşılaştıkları dünyevi bir menfaati veya malı kendilerine ait olmasa bile, yalan yeminle kendilerine aitmiş gibi gösterenler. 6- İnsanlar

Şeytanın En Çok Sevdiği Kişiler   Bazı insanlar var ki şeytanın dostudurlar. Farkında olmasalar da şeytan tarafından çok sevilirler. Bunlardan olmamak lazım. Aşağıda sayacağım özelliklerden biri bizde varsa bir an tövbe edip bu halden sıyrılalım. O halde soralım şeytan kimleri sever.   Şeytanın sevdiklerinin listesi şöyledir:   1- Kibirli zenginler. 2- İhanet eden, halkı aldatan tüccarlar. 3- Zalim idareciler. 4- Zina ve fuhuş yapanlar. 5- Bol bol yalan yere yemin edenler. 6- Kul hakkı yiyenler. 7- Yetim malı yiyenler. 8- İçki içip tövbe etmeyenler. 9- Cimri olanlar. Misafirden rahatsız olanlar. 10- İnsanları arkadan çekiştirenler. Koğuculuk yapanlar. 11- İnsanların iffet, ırz ve namuslarını kirleten ve bunları ortaya saçıp insanları rezil edenler. 12- Hırsızlık yapanlar. İnsanların mallarını çalanlar. 13- Hanımının nikâhını sürekli ağzında gezdirip, en ufak bir tartışmada hanımını boşayanlar. 14- Eşine şiddet uygulayanlar. 15- Çocuklarının rız