İnsan İslam Ahlak

Meydan Zalime Kalır Yiğidim! Dağlardaki mücahitler ölünce, Kişi yaratana arka dönünce, Kalpte iman ateşi sönünce, Meydan zalime kalır yiğidim! Kalır yiğidim sen uyuyorsan, Kalır yiğidim sen uyanmazsan, Yüce davana sen sarılmazsan, Meydan zalime kalır yiğidim! Müslüman sıfatı kimlikte yazarsa, Her önüne gelen kanun koyarsa, Ümmet-i Muhammed böyle uyursa, Akan gözyaşımız dinmez yiğidim! Dinmez yiğidim sen uyuyorsan, Dinmez yiğidim sen uyanmazsan, Yüce davana sen sarılmazsan, Meydan zalime kalır yiğidim! Müslüman uyanık olmalı her zaman, Davasına sadık çıkmalı her an, Ölmek var ki dönmek yok bu davadan, Davana sarıl zafer senin mü’min! Kalır yiğidim sen uyuyorsan, Kalır yiğidim sen uyanmazsan, Yüce davana sen sarılmazsan, Meydan zalime kalır yiğidim !

Gerçek Gün Yüzüne Çıkınca   Zülkarneyn Aleyhisselam ordusuyla gece yolda giderken ordusuna; “- Ayağınıza takılan şeyleri toplayın!” diye emir verir. Ordu bu emri duyunca; İçlerinden bir grup: “- Çok yürüdük, çok yorgunuz. Gece vakti bir de ayağımızı takılan şeyleri toplayarak boşuna ağırlık mı yapacağız. Hiçbir şey toplamayalım!” diyerek hiçbir şey toplamıyorlar. İkinci grup ise; “- Madem Komutanımız emretti, birazcık toplayalım, emre muhalefet etmeyelim. Zira ordunun komutanına itaat etmek gerekir.” diyerek az bir şey topluyorlar. Üçüncü grup ise; “- Komutanımız bir şeyi boşuna emretmez. Muhakkak bildiği bir şey vardır. Bir hikmete mebnidir!” diyerek bütün abalarını ağzına kadar doldururlar.  Sabah olduğunda bir de bakıyorlar ki, meğer bir altın madeninden geçmişler de, ayaklarına değen şeylerin altın olduğunun farkına varamamışlar. Bunu anlayınca: Hiç almayan birinci grup; “- Ah niçin almadık! Nasıl dinlemedik komutanımızın sözünü. Keşke alsaydık! Bir tane bari alsaydık!” diyerek piş