Gerçek Gün Yüzüne Çıkınca

Gerçek Gün Yüzüne Çıkınca

 

Zülkarneyn Aleyhisselam ordusuyla gece yolda giderken ordusuna;

“- Ayağınıza takılan şeyleri toplayın!” diye emir verir. Ordu bu emri duyunca;

İçlerinden bir grup:

“- Çok yürüdük, çok yorgunuz. Gece vakti bir de ayağımızı takılan şeyleri toplayarak boşuna ağırlık mı yapacağız. Hiçbir şey toplamayalım!” diyerek hiçbir şey toplamıyorlar.

İkinci grup ise;

“- Madem Komutanımız emretti, birazcık toplayalım, emre muhalefet etmeyelim. Zira ordunun komutanına itaat etmek gerekir.” diyerek az bir şey topluyorlar.

Üçüncü grup ise;

“- Komutanımız bir şeyi boşuna emretmez. Muhakkak bildiği bir şey vardır. Bir hikmete mebnidir!” diyerek bütün abalarını ağzına kadar doldururlar.

 Sabah olduğunda bir de bakıyorlar ki, meğer bir altın madeninden geçmişler de, ayaklarına değen şeylerin altın olduğunun farkına varamamışlar.

Bunu anlayınca:

Hiç almayan birinci grup;

“- Ah niçin almadık! Nasıl dinlemedik komutanımızın sözünü. Keşke alsaydık! Bir tane bari alsaydık!” diyerek pişman oluyorlar.

Az alan ikinci grup ise;

“- Ah ne olaydı da biraz daha fazla alsaydık. Ceplerimizi, abalarımızı hınca hınç doldursaydık!” diye sitem ediyorlar kendilerine…

Çok alan üçüncü grup ise:

“- Keşke gereksiz, lüzumu olmayan eşyalarımızı atsaydık da, daha çok toplasaydık; daha fazla alsaydık” diyerek, fazla almalarına rağmen üzülüyorlar.

 İşte bu misalde olduğu gibi, Ahirette bütün insanlar da bunun gibi ağıtlarda bulunacak.

Kâfir olanlar;

“- Keşke iman etseydik, keşke inansaydık da hiç olmasa Cehenneme girdikten sonra iman etmemiz sonucunda Cennete girseydik, ebedi cehennemden kurtulsaydık!”

Mü’min, fakat az sevabı olanlar;

“- Keşke biraz daha sevap işleseydim de, biraz daha ikrama mazhar olsaydım!”

 Mü’min, çok sevabı olanlar ise;

“- Ah ne olaydı da Cennet makamımı biraz daha yükseltecek işler yapsaydım! İslâmiyet’in yayılmasına biraz daha fazla hizmet etseydim, gece gündüz cihat etseydim! Keşke herkese iyilik etseydim! Bir vakit daha namaz kılsaydım! Biraz daha fazla sadaka verseydim! Fazla oruç tutsaydım! Biraz daha sevap işleyecek ameller yapsaydım, keşkeler keşkesi bir saniyemi bile boşa geçirmeseydim...” diyecekler.

Muhterem dostlar mahşer günü gerçekler gün yüzüne çıkacak. Hayatımızda kendi çektiğimiz filimler orada bize gösterilecek. Zerre kadar iyiliklerimiz, zerre kadar kötülüklerimiz hepsi ortaya dökülecek. Neler kazandığımız, neler kaybettiğimiz belli olunca pişmanlıktan kahrolacağız. 

Hayatımızın her saniyesini dikkatle değerlendirelim. Sonsuz pişmanlığa düşmeyelim.

 Rabbim bu misallerden ders alıp, Ahirette pişman olmayacağımız ameller işlemeyi nasip eylesin...

Hoşça kalın, dostça kalın, Allah’ü Teâlâ’ya emanet olun efendim!