İnsan İslam Ahlak

Dünyayı Bu Türk değiştirecek Amerikan Forbes dergisi, ‘gençlik iksiri’ni bulma potansiyeli taşıyan biyoteknoloji şirketi Samumed’in kurucusu Osman Kibar’ı dünyayı değiştirebilecek 30 isim arasına alıp kapağına taşıdı. Kibar henüz piyasaya ilaç sürmeden 4 milyar $ servete kavuştu. Amerika, dünyayı değiştirebilecek bir Türk’ü konuşuyor. ABD’nin saygın ekonomi dergisi Forbes, San Diego merkezli biyoteknoloji şirketi Samumed’in kurucusu Osman Kibar’ı (45) dünyayı değiştirebilecek 30 kişi arasında ilk sıraya yerleştirip kapağına taşıdı. Kibar’ın kurduğu şirketin üzerinde çalıştığı ilaçlar kelliğe çare bulma, eklem iltihabını iyileştirme, derideki kırışıkları giderme, saçları orijinal rengine kavuşturma; yani bir anlamda yaşlanmayı tersine çevirme potansiyeli taşıyor. Bu ‘gençlik iksiri’ henüz test aşamasında olmasına rağmen taşıdığı büyük potansiyel nedeniyle yatırım üzerine yatırım çekiyor. Şu an değeri 6 milyar dolar olan Samumed’in yakında 12 milyar dolar piyasa değerine u

Domuz Çobanı 2 Kilis beldesinden bir kadının oğlu Frenk memleketinde esir düşmüştü. Kadın, Ebû Bekr Efendiye gelip oğlunun kurtulması için duâ istedi. Ebû Bekr Efendi; -Demek ki oğlunun kurtulmasını istiyorsun? Öyleyse bana pirinç ile bir tavuk pişir getir, dedi. Kadın, pirinç ile bir tavuğu güzelce pişirip, getirdi. Ebû Bekr Efendi; "Kızıl Hamûr!" diye seslendi. Yanına kızıl bir köpek geldi. Tavuğu onun önüne atıp; - Ye! Dedi. Köpek tavuğu yedi. Kadın bunu görünce, özen göstererek hazırladığı yemeğin köpeğe verilmesine üzüldü. Köpek tavuğu bitirince, Ebû Bekr Efendi, asasıyla işâret ederek; - Haydi şimdi git! Dedi. Köpek dağlara doğru hızla gitti. Aradan bir süre geçince Ebû Bekr Efendi kadına; - Evine dön! Buyurdu. Kadın evine gidince oğlunun kapı önünde durduğunu gördü. Nasıl kurtulduğunu sordu. O da: - Frenk memleketinde esirdim. Onlar beni domuz çobanı yaptılar. Domuzların başında çobanlık yaparken, kırmızı bir köpek gelip bana hücûm etti. Kork

Domuz Çobanı 1 “Türk-Rus harbinde birçok askerimiz öldü, bazıları Rusya’ya esir düştü. Bunlardan kimisini taş ocaklarına verdiler, kimisini şarap fabrikalarına… Hâsılı çeşitli işlerde görevlendirdiler. Bunlardan bir tanesi Bursa dolaylarından Kuran’ı hıfzetmiş bir hafızdı. Bunu da bir domuz çiftliğinde domuzların başına çoban yaptılar. Onlar zaten ne hafız bilir, ne hoca adamların din işleri ile hele İslam’la alakası yok, olmaması da normal tabi. Günlerce aylarca belki de senelerce domuz güden bizim hafız, bir gün bir dağın eteğinde domuzları yayarken içerisine bir hüzün düşer ve kendinden geçmiş bir halde rabbine iltica eder “Allah’ım ben senin dini mübinin ve namusumuzu, şerefimizi, dinimizi korumak için bu küffar ile harp etmeye geldim ve esir düştüm. Ben senin kelamın olan Kuran’ın hafızıyım, onu halen dilimde ve kalbimde taşıyorum. Oysa bu gütmekte olduğum domuzlar, bizim dinimize göre yenmesi, ticareti, kanı, her şeyi haramdır. Acaba benim günahım neydi de diğer esirler

Küçük Kızdan, Patlama Yerinde Duygulandıran Mektup İstiklal Caddesi'nde yaşanan canlı bomba saldırısının 3'üncü gününde İstanbullular, yerli ve yabancı turistler olay yerine gelmeye devam ediyor. Küçük bir kızın kendi el yazısıyla yazdığı ve patlama yerine bıraktığı mektup, saldırıyı çocuk gözünden yansıttı. İstiklal Caddesi'nde yaşanan canlı bomsa saldırısı 3'üncü gününde de patlamanın olduğu yere gelen çok sayıda yerli ve yabancı turist, hayatını kaybedenler için dua okuyup karanfil bıraktı. İGDAŞ ekipleri de cadde üzerindeki bir doğal gaz kutusunda gaz kaçağı olup olmadığını kontrol etti. Yapılan incelemelerde gaz kaçağı tespit edilmedi. Patlamanın olduğu yere asılan Türk, İran ve İsrail bayrakları dikkat çekti. İşyerlerinin açılmasıyla da duvarlarda açılan delikler ve kırılan camlar ortaya çıktı. Haftanın ilk gününde İstiklal Caddesi de normal seyrine dönmeye çalışıyor. Birçok kişinin olay yerinde fotoğraf çektirdiği görüldü. Çocuk Gözünden

Alman Bayan, Bir Türk Erkeğe;  “Kültürsüz!!!” Dedi Üç dört arkadaş camiden çıktık, eve gidiyoruz. İkisi Almanya’da uzun yıllar çalışmışlar. Bir anne ile 11-12 yaşlarındaki oğlu da önümüzden gidiyor. Çocuk cipsleri yer yemez, paketini yola attı. Hâlbuki az ileride çöp varili var. Annesi ise en ufak bir rahatsızlık duymadı. Ben dedim ki: “Şu kadına yazık! Çocuğun yaptığı terbiyesizliğe göz yumuyor. Almancı arkadaştan birincisi dedi ki; bu olay Almanya’da olsaydı; annesi geri dönecekti. O çöpü çocuğa aldıracaktı. Çöp kutusuna atıncaya o kadar onu izleyecek çöpe attırdıktan sonra da; “Bak oğlum sakın bir daha yapma! Herkes senin gibi yapsa bu şehrin cadde ve sokakları pislikten geçilmez. Belediye fazla işçi çalıştırır. Hem o işçilerin parasını da biz veriyoruz. Çocuk bu davranışı pekiştirinceye kadar devam ederdi. Çocuklar bir daha da asla çöpleri yere atmazdı. Diğer Almancı arkadaş dedi ki; ben Almanya’da bir suç işledim. Onun utancını halen taşıyorum. Merakla ne yaptın diye sorduk.