İnsan İslam Ahlak

  Aliya İzzetbegoviç Rahmetullahi Aleyh’ten Seçme Sözler   001-       Bizi toprağa gömdüler fakat tohum olduğumuzu bilmiyorlardı... 002-       Ve her şey bittiğinde, hatırlayacağımız şey; düşmanlarımızın sözleri değil, dostlarımızın sessizliği olacaktır. 003-       Yeryüzünün öğretmeni olabilmek için gökyüzünün öğrencisi olmak lazım. 004-       Savaşta büyük zulme uğradınız. Zalimleri affedip affetmemekte serbestsiniz. Ne yaparsanız yapın ama soykırımı unutmayın. Çünkü unutulan soykırım tekrarlanır. 005-       Biz ölüyoruz ama onlar da kazanmıyorlar… 006-       Ben Avrupa`ya giderken kafam önümde eğik gitmiyorum. Çünkü çocuk, kadın ve ihtiyar öldürmedik. Çünkü hiçbir kutsal yere saldırmadık. Oysa onlar bunların tamamını yaptı. Hem de Batı`nın gözü önünde; Batı medeniyeti adına. 007-       Hiç kimse intikam peşinde koşmamalı, sadece adaleti aramalıdır. Çünkü intikam sonu olmayan kötülüklerin de kapısını açar. Geçmişi unutmayın ama onunla da yaşamayın.   008-       &q

  Mustafa İhsan Karadağ Rahmetullahi Aleyhten Öğütler   01- “Şah-ı Nakşbend Kuddise Sirrûh’dan sık-sık naklederlerdi: “Bizim tarikatımız sohbettir.”   02- “Sohbet ve zikir meclislerine gidiniz. Sohbet meclisleri Cennet sofralarından birer sofra; zikir meclisleri cennet bahçelerinden bir bahçedir.”   03- “Sohbette iken sufi elbisesi giyersiniz, sufi rengine boyanırsınız; tenhada ise nefsinizle kalırsınız. Hâlbuki çoğunuz Cenab-ı Hakk’ın Celle Celâlüh “Size can damarınızdan daha yakın…” olduğunu da bilirsiniz.”   04- “Rasulullah’a varis olan evliyaullah, sözlerini Cenab-ı Hakk’tan Celle Celâlüh ve Rasulü’nden Sallallahü Aleyhi Vesellem alırlar; yani benlikleri kaybolmuş, iradeleri Hakk’ın Celle Celâlüh ve Rasulullah’ın Sallallahü Aleyhi Vesellem iradesine rabt olunmuştur.”   05- “Bir mürşid-i kâmil’den el alma bahtiyarlığına erdi iseniz O’nunla olan ahdinizi hatırlayınız, kalbî samimiyetinizi kaybetmeyiniz. Onlar ancak Allah’ladır. Başka gayeleri yoktur.   06

  İmam-ı Gazali Rahmetullahi Aleyh Hazretleri Nefsine Şöyle Hitab Ederdi:   Ey Nefsim! Akıllı olduğunu iddia ediyorsun ve sana ahmak diyenlere kızıyorsun. Hâlbuki senden daha ahmak kim var? Ömrünü boş şeylere, gülüp eğlenmekle geçiriyorsun. Senin halin, polislerin, kendisini aradıklarını ve yakalayınca ıdam edeceklerini bildiği halde, zamanını eğlence ıle geçiren katile benzer. Bundan daha ahmak kimse olr mu? Günahlara dalmışsın. Allah’üTeâlâ, bu halini görmüyor sanıyorsun, imansızsın! Eğer gördüğüne ınanıyorsan, çok cüretkâr ve hayâsızsın ki, onun görmesine ehemniyet vermiyorsun! O halde, yazıklar olsun sana, ey nefsim! Günah ışleyince, “O kerimdir, rahimdir, beni affeder!” diyorsun. Kendi isteklerine kavuşmak ıçin; her çareye başvuruyorsun. “Allah’ü Teâlâ kerimdir, rahimdir, istediklerimi zahmetsiz bana gönderir!” demiyorsun. “Sonra tevbe ederim ve ıyi şeyler yaparım!” diyorsan, ölüm daha önce gelebilir, pişman olup kalırsın. “Yarın tevbe etmeyi, bugün etmekten kolay…” s