On İkinci Tavsiye: İslâm Esasları

On İkinci Tavsiye: İslâm Esasları

Muaz b. Cebel Radiyallahü Anh'ın şöyle buyurduği rivayet edilmiştir:

Rasulullah Sallallahü Aleyhi Vesellem ile beraber bir seferde idim. Bir gün yakınında bulundum. Beraber yürürken:

“- Ya Rasulallah beni Cennet’e koyan, Cehennem’den de uzaklaştıran bir amel bildir!” dedim.

Şöyle buyurdu:

“- Sen gerçekten büyük bir şeyden sordun. Ama bu Allah’ü Teâlâ’nın kendisine kolaylaştırdığı kimseye mutlaka kolay gelir. Allah’ü Teâlâ’ya O'na ortak koşmadan kulluk edersin, namazı dosdoğru kılarsın, zekâtı verirsin, Ramazan orucunu tutarsın, Kâbe'i de haccedersin!”

Sonra şöyle buyurdu:

“- Sana hayır kapılarını göstereyim mi?”

Ben de:

“- Evet Ya Rasulallah!” dedim.

Şöyle buyurdu:

“- Oruç zırhtır, sadaka suyun ateşi söndürdüğü gibi hataları söndürür. Kişinin gecenin ortasında kıldığı namazdır.”

Sonra da şu ayeti okudu:

“Yanları yataklardan uzak durur (az uyurlar), Rablerine ümit ve korku iledua ederler ve kendilerine verdiğimiz rızıklardan harcarlar.” (Secde: 16)

Sonra şöyle buyurdu:

“- İşin başını, temel direğini, en üst noktasını bildireyim mi?”

Ben de:

“- Evet bildir!” Ya Rasulullah dedim.

Şöyle buyurdu:

“- İşin başı İslâm'dır, temel direği namaz, en üst noktası da Cihat'tır.”

Sonra şöyle buyurdu:

“- Bunların hepsini tutanı bildireyim mi?”

Ben de:

“- Evet bildir, Ya Rasulallah” dedim.

Dilini işaret etti ve:

“- Şunu tutmandır!” buyurdu.

Ben dedim ki:

“- Ya Rasulallah biz konuştuklarımızdan sorguya çekilecekmiyiz?”

Şöyle buyurdu:

“- Hay Allah’ü Teâlâ hayrını versin, insanlar dillerinin ekip biçtiğinden başka yüzüstü Cehennem’e sürülürler mi?” (Tirmizi, Nesei, İbni Mace, Müsned)