Hayırlı Bir Evlâda Sahip Olmak İçin…

Hayırlı Bir Evlâda Sahip Olmak İçin…

 

Hayırlı evlât sahibi olabilmek için erkek, saliha bir hanımla evlenmeli, hanımlar da salih bir erkekle hayatını birleştirmelidir.

 

Hayırlı evlât yetiştirmek insanın en büyük gayesi olmalıdır. Mukaddes değerlerimizin muhafazası onlarla mümkündür. Bizden sonra hayatımızı onlar devam ettireceklerdir. Bizim yerimize onlar geçecek. Ya bizim yüz akımız veya yüz karamız olacaklardır.

 

Evlada bırakılacak en kıymetli miras da, iyi bir terbiye ve güzel bir ahlâktır…

 

Hayırlı evlât sahibi olabilmek için erkek, saliha bir hanımla evlenmeli, hanımlar da salih bir erkekle hayatını birleştirmelidir.

 

Bir adam çocuklarına demiş ki:

 

“Yavrularım benim sizde iyiliklerim çoktur. Siz daha dünyaya gelmeden de size büyük iyilik yaptım.” Çocukları dediler ki:

 

“Biz dünyaya geldikten sonra iyiliklerin sayılmayacak kadar çoktur. Yemedin yedirdin, içmedin içirdin, bizi büyüttün. Biz daha dünyada yokken bizde ne iyiliklerin olabilir?” Baba şöyle cevap verdi:

 

“Size saliha bir anne seçtim. Bu yetmez mi?”

 

Hayırlı evlâda sahip olabilmek için, baba ve anne haram lokmalardan sakınmalı, annesi çocuğuna helâl süt emzirmelidir. Haramdan meydana gelmiş bir bedenden hayır beklemek abes olur…

 

Çocuk dünyaya geldiğinde kulağına ezan ve ikâmet okunur. Güzel bir isim verilir. Yedi yaşında namaz öğretilir. Dinimizin bilinmesini emrettiği şeyler ona bildirilir. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:

 

“Hepiniz bir sürünün çobanı gibisiniz. Çoban sürüsünü koruduğu gibi, siz de evlerinizde ve emirleriniz altında olanları Cehennemden korumalısınız! Onlara Müslümanlığı öğretmelisiniz! Öğretmez iseniz mes’ul olursunuz!” Bir diğer hadis-i şerifte de;

 

“Çok Müslüman evlâdı, babaları yüzünden Veyl ismindeki Cehenneme gireceklerdir. Bunların babaları, yalnız para kazanmak ve keyif sürmek hırsına düşüp ve yalnız dünya işleri arkasında koşup, evlâtlarına Müslümanlığı ve Kur’an-ı kerimi öğretmediler. Ben böyle babalardan uzağım. Onlar da benden uzaktırlar” (İhya) buyurulmaktadır…

 

Bir adam oğlunun elinden tutar, Hazreti Ömer Radiyallahü Anh’a gelir. Oğlundan şikâyetçi olur ve;

 

-Bu evladım beni dinlemiyor, bana karşı geliyor, cezası ne ise verin, der.

 

Halife-i Müslimin sorar;

 

-Sen bu çocuğa dinini öğrettin mi, Kur’an-ı Kerim’i okuttun mu?

 

O da “hayır” diye cevap verir, sebebini de şöyle açıklar:

 

-Ben çiftçiyim sabah erken saatte tarlaya gider, akşama kadar çalışırım. Eve yorgun dönerim. Çocuğumla ilgilenecek vakit bulamıyorum.

 

Bunun üzerine Hazreti Ömer Radiyallahü Anh ona;

 

-Senin çocuğundan şikâyet etmeye hakkın yoktur. Onun senden şikâyet etmeye hakkı vardır. Sen çocuğuna tarla kadar da önem vermemişsin, diye azarlar…

 

M. Said Arvas Rahmetullahi Aley