40 Hadis-i Şerif 50
40 Hadis-i Şerif 50
01- Dört şey
kimde bulunursa münâfıktır:
·
Emânete hıyânet eden (Emânet, bir eşya veya bir söz olsa
da), (Hâsılı yalan da yalancı da lânetlenmişdir.)
·
Yalan söyleyen, (Hakîki mü'min yalan söyle-mez, haktan
ayrılmaz)
·
Ahdini yerine getirmeyen (Sözünde durma-yan karışık
adam),
·
Husûmet zamanında haktan ayrılan (Düş-man olduğu adama
karşı hak hukuk tanımadan kötü-lük eden, nefsine mağlub olan.) (Buhârî-Müslim)
02- Kişi
mâhiyetini düşünmeden bir söz söyler ki o sebeple, doğu batı arasından daha
derin Cehen-nem'e düşer (Neseî)
03- Âdil hâkim
Kıyâmet günü hesabın şiddetini görünce, tek bir hurma hakkında dahî iki kişi
arasında hüküm vermemiş olmayı arzu edecektir (Ahmed b. Hibbân, Münzirî)
04- Allahü
Teâlâ rüşvet verene de alana da lânet etsin (Tirmizî)
05- Kim bir
kimseye şefâatcı olur, buna mukabil hediye alırsa ribâ kapılarından büyük bir
kapıya girmiştir (Ebû Dâvud)
06- Allahü
Teâlâ erkeklere benzemek isteyen kadınlara ve kadınlara benzemek isteyen
erkeklere lânet etsin (Buharî)
07- Erkek
elbisesi giyen kadına ve kadın elbisesi giyen erkeğe Allah lânet etsin (Hâkim)
08- Üç kimse
Cennet'e giremez:
·
Ana-babasına âsî olan evlât,
·
Deyyûs (âilesini kıskanmayan erkek),
·
Erkeklere özenen kadın
09- Cenâb-ı Hak
Cennet'i üç çeşit insana haram kılmıştır:
·
İçki mübtelâsı (Ayyaş),
·
Ana-baba hakkına riâyet etmeyen (âsî evlâd),
·
Âilesinin fuhuş yapmasına göz yuman (deyyûs).
10- Rasûlüllah Sallallahü
Aleyhi Vesellem iki kabrin yanından geçerken: Bunlar azab görüyorlar.
Azablarına sebeb olan da büyük şey değil Birisi koğuculuk ederdi, diğeri de
idrardan sakınmazdı buyurdular (Buharî, Müslim)
11- Kim ilmi
Allah rızası için değil de dünya menfaatı için öğrenirse Cennet'in kokusunu
ala-maz (İbn-i Mâce)
12- Kim
âlimlere üstünlük taslamak, âdî kimselerle mücâdele etmek veya gönülleri kendine
çevirmek için ilim öğrenirse, o, Cehennemde'dir (Tirmizî)
13- Kimden
bilgi istenir de, ilmini gizlerse kıyâmet günü onun ağzına ateşten gem vurulur
(Ebû Dâvud)
14- Emânete
riâyet etmeyenin imânı, sözünde durmayanın dini yoktur (Kâmil değildir)
(Tabera-nî)
15- Sakın hâinlik
etmekten uzak durun! O ne kötü sırdaştır ki (kendisine emânet verilen bir sırra
ihanet ve onu) ifşâ eder (İbni Mâce)
16- Kıyâmet
gününde Allahü Teâlâ üç kimseye hitab etmez, onlara rahmet nazarıyla bakmaz ve
onları temize çıkarmaz. Onlar için elem verici azap vardır:
·
Eteklerini sürüyerek (kibirle) yürüyen,
·
Yaptığı iyiliği başa kakan,
·
Yalan yeminle kazanç temin eden (Müslim)
17- Üç kimse
Cehennem'e gitmeden Cennet'e giremez:
·
Ana-babasına karşı gelen,
·
İçkiye devam eden,
·
Yaptığı iyiliği başa kakan (Neseî)
18- Şunu bil
ki, bütün insanlar sana menfaat te'min etmek için bir araya gelseler, Allah'ın
takdir ettiğinden gayrı bir şey veremezler. Sana zarar vermek için toplansalar
yine Allah'ın takdir ettiğinden gayrı bir şey yapamazlar. Çünkü kalem
kaldırılmış, sayfalar dürülmüştür (İmam-ı Ahmet)
19- Başkasının
işitilmesini istemediği sözünü dinle-yen kimsenin kulaklarına kıyâmet gününde
(eritilmiş) kurşun dökülür (Buhârî)
20- Hiç bir
nemmâm (lâf taşıyan fesatcı) cennete giremez (Buhâri - Müslim)
21- Müslümana
sövmek fısk, onunla kıtal (öldürmek) küfürdür (Buhârî, Müslim, Tirmizî, Neseî)
22- Kul bir
şeye lânet ettiğinde lâneti göğe yükselir, fakat gök kapıları ona kapanır.
Sonra sağa sola gider, yer bulamaz, yeryüzüne döner. Yeryüzünün kapıları da
kapatılmış olduğundan sığınacak yer bulamaz. Nihayet -müs-tehaksa- lânet olunan
kimseye gider, değilse lânet okuyana döner (Ebû Dâvud, Ahmed)
23- Ahdini
bozan için mahşer günü halk arasında görünsün diye bir alem dikilir ve Bu,
ahdini bozan falan oğlu falanın alâmetidir denilir (Müslim)
24- Her kim
müneccim veya kâhinin söyledik-lerini tasdik ederse, Muhammed A.S.'a indirilen
(Kur'ân)'ı inkâr etmiş olur (Ebû Dâvud, Tirmizî, Neseî, İbni Mâce)
25- (Gaybı
Allah'tan gayrı bilen olmaz. Bir de O'nun bildirdiği dostları bilir)
26- Allahü
Teâlâ üç kimsenin namazını kabul etmez:
·
Kaçak köle; dönüp sahibine teslim olana kadar..
·
Kocasını darıltan kadın; onu razı edinceye kadar
·
Sarhoş; ayılıp içkiden vazgeçinceye kadar (Buhârî - Müslim)
27- Resim
yapanlar kıyâmet günü azab görecek-ler ve kendilerine: Haydi yaptıklarınıza can
verin! denile-cek (Buhârî - Müslim)
28- Musîbet
ânında yüzüne vuran, elbisesini yırtan ve cahiliyet devrindeki gibi bağırıp
çağıran, bizden değildir (Buharî, Müslim)
29- Rasûlüllah Sallallahü
Aleyhi Vesellem avaz avaz ağlayan kadınlara da onu dinleyenlere de lânet etti
(Ebû Dâvud)
30- Meyyit,
peşinden feryad edilmesi sebebiyle kabrinde azab olunur (Buhârî, Müslim)
31- Ölü için
yüksek sesle ağlayan kişi, tevbe etmeden ölürse, kıyâmet günü sırtında
katrandan gömlek ve cerep (uyuz)dan zırh olduğu halde haşrolunur (Müslim, İbn-i
Mâce)
32- Allahü
Teâlâ bana mütevâzî olmanızı vahyet-ti. Tâ ki kimse kimseye tecâvüzde
bulunmasın ve kimse kimseye karşı öğünmesin (Ebû Dâvud, İbn-i Mâce)
33- Âhirette
azâbı hariç, Allahü Teâlâ'nın dünyada cezâsını acele verdiği hiç bir suç,
bâğîlik (azgınlık ve isyan) günahı kadar değildir (İbn-i Mâce, Tirmizî)
34- Bir kadın
kedi yüzünden Cehennemlik olmuştur: Kediyi bağlayıp bir şey yedirmediği gibi
yerden haşere yemesini de engellemiş, su da vermemiş ölümüne sebep olmuştu (Buharî, Müslim)
35- Kıyâmet
günü komşu komşunun eteğine yapışır ve:
·
Yâ Rabbî, bu kardeşime genişlik vermiştin. Bana yakın
idi. Ben açlıktan kıvranırken o tok geceliyordu. Ona neden kapısını bana
kapattığını ve verdiğin rızıklardan beni niçin mahrum ettiğini sor!, diye şikâyette
bulunur.
36- Mal ve âile
cihetinden komşusuna endişe veren, korku duyulan ve bu endişeden kendisinden
emin olmayıp kapı kilitlemeye sebep olan kişi mü'min değildir. Komşuları
şerrinden korkan kimse mü'min değildir (Harâitî)
37- Rasûlüllah Sallallahü
Aleyhi Vesellem Efendimiz
·
Vallâhi iman etmiş olmaz, vallâhi iman etmiş olmaz
buyurdu.
·
Yâ Rasûlallah, kim iman etmiş olmaz? Denilince, Allah'ın
Rasûlü:
·
Komşusu zulmünden emin olmayan kişi! Buyurdu.
38- Allah
indinde insanların en kötüsü, kırıcı ve kötü sözlerle halkı kendisinden
uzaklaştıran kişidir (Buharî, Müslim)
39- Kişiye şer
olarak Müslüman kardeşini kötülemek yeter. (Müslim)
40- Kim, bir Müslümanın
dünya sıkıntılarından birini giderirse, Allahü teâlâ da onu kıyamet günü
sıkıntılardan korur. Kim, Müslümanın ayıbını örterse, Allahü teâlâ da onun
dünya ve ahirette ayıbını örter. Kişi, arkadaşına yardımcı olduğu müddetçe,
Allahü teâlâ da onun yardımcısı olur. (Müslim)
Yorumlar
Yorum Gönder