Salavat Okuyan, Allah’ü Teâlâ'ya Hoşnut Olarak Kavuşur

Salavat Okuyan, Allah’ü Teâlâ'ya Hoşnut Olarak Kavuşur

Salavat okuyan kimseye öncelikle Resûl-i Ekrem’in şefaati vardır. Salavat getiren için dünyada yardım, cennette de bizzat Peygamber (sav) Efendimize yakınlık vardır.

Kişi salavat getirmekle Allah’ın rahmetine mazhar olur. Çünkü bir rivayete göre Peygamber (sav) Efendimize salat-ü selam eden kimseye Allah’ın on rahmet ettiği, diğer bir rivayete göre de yetmiş rahmet ettiği bildirilmiştir.

Salavat okuyan, Allah’a hoşnut olarak kavuşur. Salavat vasıtası ile dualar kabul olur. Hadiste de buyurulduğu üzere dua gökte asılı kalır, ancak salavat ile yükselir.

Salavatın vacip olduğu yerlerde salavat getirmek ibadetlerin kabulüne, müstehap olduğu yerlerde okumak da sevap ve feyzin artmasına sebeptir.

Salavatta, Peygamber (sav) Efendimize olan muhabbetin ispatı vardır. Çünkü seven sevdiğinin adını daima anar.

Salat ve selam okuyan kimse nifaktan kurtulur. Peygamber (sav) efendimize salavat okuyanın iki gözünün arasına “Nifaktan beridir, cehennem azabından uzaktır.” yazılacağı gibi, Allah, onu kıyamet gününde de şehitlerle beraber haşredecektir.

Salat-ü selam okuyan aynı zamanda Allah (cc)’ı da zikretmiş olur.

Resûlullah (sav) Efendimize namazda salavat okumaya gelince; insanların heva ve hevesleri onları batın yoluyla da olsa itiraza sevk eder. Namazda Peygamberimize salavat okumakla O’nun emir ve nehiylerine itirazımızın olmadığını ifade etmiş oluruz. İmam Şa’ranî, Muhyiddin Arabî (ks)’den böyle nakletmiştir. (Alıntı)

Kaynak: Miftâhu’r-Rüşd