Kutlama
Kutlama
Saat 03. 30'du Adamın
telefonu çalmaya başladı. Başını gömdüğü yastıktan bin bir zorlukla kaldıran adam,
yatak ucundaki telefona uzandı:
"Alo! Kimsiniz?"
"Benim oğlum, annen!"
"Anne of ya... Bu
saatte ne var Allah aşkına! Yarın ne kadar önemli işlerim olduğunu bir bilsen...”
"Şeey oğlum...”
"Ne var anne, beni bu
saatte uyandıracak kadar ne var? Sabah arasan olmaz mıydı? "
Anne oğlundan duyduğu bu
kırıcı sözlerden dolayı, çok üzülmüş ve çok incinmişti.
Ağlamaklı bir sesle
şunları söyleyerek telefonu kapattı:
"Bundan tam otuz beş
yıl önce, böyle bir gece yarısı saat tam 03. 30'da sen de beni uyandırmıştın!
Doğum günün kutlu olsun
evladım...” (Alıntı)
Yorumlar
Yorum Gönder