Hz. Cebrail Aleyhisselâm'ı Ağlatan İki Olay
Hz. Cebrail Aleyhisselâm'ı Ağlatan
İki Olay
Bir bayram günü Peygamber Efendimiz Sallallahü
Aleyhi Vesellem’in torunları Hz. Hasan'la Hüseyin'in Radiyallahü Anhüma elbise
istediği rivayet edilir.
Peygamber Efendimiz Sallallahü Aleyhi Vesellem
yoksul… Damadı Hz. Ali ve kızı Hz. Fatıma fakir Hz. Cebrail'in bile gözünü
yaşartan güzide torunların bu isteği iki tane bembeyaz kumaştan elbiseyi
Peygamber Efendimiz Sallallahü Aleyhi Vesellem’e hediye etmesiyle neticelenir.
Ama çocuklar pek memnun kalmazlar ve:
"- Keşke renkli olsaydı!" diye
ağlamaya başlarlar.
Torunları Hasan ve Hüseyin’in elbisenin rengini
beğenmemesi üzerine Peygamberimiz Hz. Cebrail'e bakar Hz. Cebrail Aleyhisselâm,
Efendimiz'e:
"- Su atın üzerine Efendim çocuklar hangi
rengi istiyorsa o renge bürünsün!" der.
Efendimiz elbiselerin üzerine biraz su
serptiğinde Hz. Hasan'ın elbisesi sarıya Hz. Hüseyin'in elbisesi kırmızıya
dönüşür.
Hz. Cebrail Aleyhisselâm ağlamaya başlar. Peygamber
Efendimiz bunun üzerine
"- Çocuklar memnun kaldılar. Niye
ağlıyorsun ki?" der.
Hz. Cebrail Aleyhisselâm:
"- Ne acı ki Hz. Hasan ileride
zehirlenerek vefat edecek Hz. Hüseyin al kanlarla öbür âleme yürüyecek! Bu
renkler onun rengidir."
Taberani'nin Mu'cemu'l-Evsat'ta belirttiğine
göre; Enes bin Malik Radiyallahü Anh'dan şöyle rivayet edilmiştir: Bir gün Hz.
Cebrail Aleyhisselâm alışılmışın dışında bir saatte Hz. Peygamber Sallallahü
Aleyhi Vesellem'e geldiğinde yüzünün rengi iyi değildir. Hz. Peygamber Sallallahü
Aleyhi Vesellem kendisine:
"- Niye yüzünün renginin uçuk olduğunu…"
sorduğunda Hz. Cebrail şöyle der:
"- Cehennem ateşinin kabir azabının her
şeyden ağır olduğunu bilen kimsenin bunlardan emin olmadıkça (yani oraya
girmeyeceği garanti olmadıkça) yüzü gülmemelidir" der.
Bunun üzerine Hz. Peygamber Sallallahü Aleyhi
Vesellem Cebrail Aleyhisselâm'e:
"- Ey Cebrail! Bana cehennemi anlat"
der. Cebrail Aleyhisselâm yüreklere korku salan müthiş şeylerden bahseder Bunun
üzerine Peygamber Efendimiz Sallallahü Aleyhi Vesellem:
"- Bu kadar yeter daha anlatma! Nerdeyse
kalbim parçalanıp öleceğim!" der ve ağlamaya başlar.
Fakat Cebrail'e bakınca onun da ağladığını
görür. Bunun üzerine:
"- Ey Cebrail! Allah katındaki mevkiine ve
derecene rağmen sende mi ağlıyorsun?" der.
Hz Cebrail Aleyhisselâm şöyle cevap verir:
"- Neden ağlamayayım ki? Kim bilir belki
de benim de başıma Şeytan’ın başına gelen şeyler gelebilir. Zira (başlangıçta)
o da iyilerdendi. Kim bilir Harut ile Marut'un uğradığı akıbete ben de
uğrayabilirim."
Cebrail Aleyhisselâm’ın bu sözleri üzerine
ikisi beraber ağlamaya devam ederler. Nihayet kendilerine şöyle bir ses gelir:
"- Ey Muhammed ve Ey Cebrail! Allah
sizleri kendine asi gelmekten emin kıldı."
Yorumlar
Yorum Gönder