Katiller Katili Zalim Haccâc’ın Bir Cinayeti ve Kendi Akîbeti

Katiller Katili Zalim Haccâc’ın Bir Cinayeti ve Kendi Akîbeti

Tâbiûn devrinin tefsir ve hadis alanında ünlü zâhidlerin arasında yer alan Said bin Cübeyr Radiyallahü Anh vardır. Böylesi mübarek bir insanı dünyanın en zâlimleri arasında yer alan Haccâc öldürtmüştür. Haccâc, Said Radiyallahü Anh’in öldürülmesi kararını vermiş ve onu karşısına almıştır:

“– Seni öyle bir ölümle öldüreceğim ki, geçmiş ve geleceklere ibret olacaksın.” demiştir.

Bu sözü duyan Said, Haccâc’a, asıl ibretlik sen olacaksın mesajı verircesine ona güldü. Bu gülüşle kalbine ok gibi saplanan mânâ ile Haccâc telaşla Said Radiyallahü Anh’e sordu:

– Ne gülüyorsun be adam? Dedi.

Said Radiyallahü Anh’in cevabı şu oldu:

– Senin Allah’ü Teâlâ karşısındaki cüretine ve bunca zulmüne rağmen Allah’ü Teâlâ’nın sana hâlâ imkân vermesine gülüyorum. Ne kadar acınacak ve gülünecek hâlin var biliyor musun ey zavallı adam?

Ve işkence başladı. Bir gün sonra Said Radiyallahü Anh öylesine bitkin düştü ki, sesi zor duyulur hâle geldi. Şu istekte bulundu:

– Ölüm ânım yaklaştı. Bırakın da 2 rekât namaz kılayım.

Haccâc sinirle şunları söyledi:

– Kıl, fakat Müslümanların kıblesinin tersine dönerek.

Said hazretleri iki büklüm doğruldu. Gösterilen istikamete döndü ve şu âyeti okudu:

“Doğu da batı da Allah’ındır. Nereye dönerseniz dönün, Allah’ın yüzü ile karşılaşırsınız.” (Bakara Sûresi, Âyet: 115)

Said Radiyallahü Anh 2 rekât namazını bitirdi, bitirir bitirmez de boynu vuruldu.

• Her iki gecede bir hatim eden.

• Sık sık ağlayıp yanındakileri de ağlatan.

• Ağlamaktan gözleri şişen… Said Radiyallahü Anh, dünyaya böylece veda etti.

Haccâc ise ölürken bir türlü canı çıkmıyordu. Dalıp dalıp ayılıyor ve şöyle diyordu:

– Said bin Cübeyr beni bırakmıyor ki öleyim. Yakama yapışmış;

“Beni ne hakla öldürdün?” diye soruyor.

Uzun bir can çekişme sonrasında ölen Haccâc rüyada görüldü. Şöyle diyordu:

– Öldürdüklerimin her biri beni bir defa öldürüyor, yeniden diriliyorum; fakat Said beni yetmiş kere öldürdü. (Ebu’l-Kâsım Kuşeyri, Letaifu’l-İşaret. c/8. Sf: 9)

(http://www.umrebilgileri.com Alıntı)