Yirmi Dokuz Maddede Ölüme Hazırlanmak…

Yirmi Dokuz Maddede Ölüme Hazırlanmak…

Doğum ile dünyaya geldik, ölüm ile dünyadan çıkacağız. Hayat, bir rüya ve hayâlden ibarettir. Bugüne kadar yaşadıklarımız hep hayal ve rüya oldu. Şimdiden sonra yaşayacaklarımız da hayal ve rüya olacaktır. Ölüm ise; zenginliğe-fakirliğe, güzelliğe-çirkinliğe, makam ve mevkie, hazır olup olmadığımıza bakmaz; her an gelebilir. Ölümü geri çevirecek hiçbir güç ve kuvvet de yoktur.

Geçen zamanı geri getirmek ve öldükten sonra dirilmek ve hayatı tekrar yaşamak mümkün değildir. Sonsuz pişmanlık duymamak için; “ÖLÜM” hiç unutulmamalı ve sonsuz ahiret için hazırlık yapılmalı. Gaflete düşerek ebedi hayat tehlikeye atılmamalı, hayatın her anı şuurlu ve ölüme hazırlıklı geçirilmeli.

01-  Önce iman ve itikad ehlisünnet inancına göre düzeltilmeli. İman ve itikadı bozuk olanların hiçbir ameline sevap verilmez.

02-  Allah’ü Teâlâ’nın, emrettiği farzları yapmalı ve yasakladığı haramlardan kaçılmalı.

03-  Hem Dünya hem de ahiret için çalışılmalı fakat dünyaya gönül vermemeli. Canın malın, evlâdın, makamın, her dünyalığın emanet olduğu unutulmamalı…  

04-  İyiliği emretmeli (Emri bil ma’ruf), kötülüğü yasaklamalı (nehy-i anil münker).

05-  Allah’ü Teâlâ sevgisinden başka; masiva (evlât, anne-baba, mal-makam, şöhret… Her türlü dünya sevgisi) kalpten çıkarılmalı.

06-  Yapılan her amel ve davranış Allah’ü Teâlâ’nın şeriatına ve rasulü Muhammed Aleyhisselâm’ın sünnetine uygun olmalı.

07-  İffet, yeme içme ve şehevî arzular hususunda ölçülü olunmalı, aşırı ve süflî arzular bastırılıp dinin ve aklın emri altına alınmalı, faziletli bir hayat yaşanmalı.

08-  Dünyanın sıkıntılarına aldırış etmemeli, dünyanın zevk ve sefa yeri değil sonuz ahireti kazanmak için imtihan yeri ahiretin ise sonsuz saadet ve mutluluk yeri olduğu bilinmelidir.

09-  Yaşanılan her saniye en iyi değerlendirilerek, Allah’ü Teâlâ’nım rızası kazanılmaya çalışılmalı.

10-  Mümkün olduğu kadar namazlar camide cemaatle eda edilmeli.

11-  Ehlisünnet sohbet meclislerine devam edilmeli.

12-  Gece gündüz Allah’ü Teâlâ zikir edilmeli, kelime-i tevhid çok söylenmeli, Peygamberimiz Sallallahü Aleyhi Vesellem’e salâvat getirilmeli.

13-  Her daim abdestli olunmalı, abdest bozulunca namaz vaktini beklemeden yeniden abdest alınmalı, yatarken yatağa abdestli girilmeli.

14-  Sürekli Allah’ü Teâlâ için hizmetler yapılmalı, hayırlar artırılmalıdır.

15-  Müslümanlara bol bol selâm verilmeli, Ümmet-i Muhammeded’e dua edilmeli.

16-  Günahlara tevbe istiğfar edilmeli;  tevbe ertelenmemeli; tekrar günah işlemekten kaçınılmalı,

17-  Eda edilemeyen farzlar (namaz, oruç, zekât, hac, ibadet borçları) varsa bir an önce ödenmeli.

18-  Kalp kırmaktan çok korkulmalı, küskünlükler varsa barışılmalı kırılan kalpler onarılmalı.

19-  Ödenmeyen borçlar ödenmeli, verilmeyen emanetler verilmeli, kul hakları için helâllik alınmalı.

20-  Allah’ü Teâlâ’ya tertemiz kavuşabilmek için; kalp ve beden temizliğine dikkat edilmeli.

21-  Allah’ü Teâlâ, ölüm ve ahireti hiç unutmamalı, “Ölmeden önce ölünüz!” hikmeti gereğince; fırsat elde iken vakit kaybetmeden ölüme hazırlanılmalı, ahiret empatisi yapılmalı (kabirde münker nekire hesap veriyorum, arasat meydanında toplanıyoruz, mizanda amellerim tartılıyor…) gibi haller düşünülmeli.

22-  İşlenecek her amelin ahiretteki hesabı düşünülmeli, hesabı verilemeyecek iş ve davranışlardan kaçınılmalı.

23-  Vasiyet hazırlanmalı, yazılı olarak bir yerde bekletilmeli.

24-  İman, ihlâs, takva ve güzel ahlâk her geçen gün daha da güçlendirilmeli.

25-  Allah’ü Teâlâ’nın huzuruna, kâmil iman ve salih amellerle çıkmaya çalışılmalı.

26-  Dünya hayatı ne kadar ağır olursa olsun, ölümü temenni etmemeli;

27-  Allah'ü Teâlâ’nın rahmetinden asla ümit kesilmemeli. Korku ve ümit arsında olunmalı; 40 yaşa kadar korku ağır basarken 40 yaştan sonra ümit ağır basmalı.

28-  Öldükten sonra diğer insanların yararlanacağı (kitap, okul, çeşme, cami, salih talebeye burs…) bir eser bırakılmalı.

29-  Ölümden korkulmamalı, ölümün sevgiliyi sevgiliye kavuşturan bir köprü olduğu; Hazreti Mevlâna Kuddise Sirrûh’un deyimiyle “Şeb-i Aruz = Düğün Gecesi” dünya gurbetinden kurtuluş, vuslata eriş ve ebedi saadetin başlangıcı oluğu olduğu kabul edilmeli…

Hazırlayan: Yaşar AKKAŞ