Bir Karınca İçin Gökler Mateme Boğuldu

Bir Karınca İçin Gökler Mateme Boğuldu

Ferîdüddîn Attâr Hazretleri de, Mahlûkata karşı sahip olunması gereken gönül hassâsiyetini, naklettiği bir kıssada, temsîlî bir üslûb ile şöyle ifade etmektedir:

Hazret-i Ali Radıyallahu Anh bir gün yolda aceleyle giderken farkına varmadan bir karıncayı incitti.

İncinen karınca, acılar içinde yerde çırpınmaktaydı. Hazret-i Ali Radıyallahu Anh, karıncanın içine düştüğü durumu görünce pek üzüldü. O Allah’ın arslanı, bir karıncanın incinmiş hâlinden dolayı perişan oldu. Karıncanın kendine gelip yürümesi için bir hayli emek sarf etti, birçok çareye başvurdu. Fakat nafile…

O gece Hazret-i Ali Radıyallahu Anh, rüyasında Rasûlullah Sallâllâhu Aleyhi Vesellem Efendimiz’i gördü. Efendimiz Sallâllâhu Aleyhi Vesellem ona şöyle buyurdular:

“Ey Ali! Yolda acele etme! İki gündür bir karınca yüzünden gökler mateme boğuldu. Buna da sen sebep oldun. Yoldaki karıncayı incittin. Öyle bir karıncayı incittin ki, o Allah’ın nârin ve hassas bir mahlûkuydu. Vazifesi, Allah’ı zikretmekti.”

Hazret-i Ali’nin vücudu titremeye başladı. Allah’ın Arslan’ı, bir karınca yüzünden ne hâllere düşmüştü. Efendimiz Sallâllâhu Aleyhi Vesellem:

“Merak etme! Allah indinde şefaatçin, yine o karınca olacak. O karınca Cenâb-ı Hakk’a ilticâ edecek ve:

“Yâ Rabbi! Hazret-i Ali Radıyallahu Anh bu işi kasten yapmadı. Bana bir zarar verdiyse de o, Sen’in velî bir kulundur. Sen onu bağışla!» diyecek.” buyurdular.

Ey yiğit! İyi bil ki böyle bir maneviyat aslanının bir karıncaya karşı bu hâle düşmesi, dinî hassasiyetinden kaynaklanıyordu. Görüldüğü üzere Hazret-i Ali Radıyallahu Anh gibi haşmetli bir yiğit bile, bir karınca yüzünden nasıl dertlere düştü!

Hakk’ın tecellilerinden haberdar olan, Allah’ın emrine uyan ve bu emre göre hareket eden kişiye ne mutlu!