Ramazan Orucunun Önemi

Ramazan Orucunun Önemi

Hz. Ebû Hüreyre Radiyallahü Anh’dan, Resûlullâh Sallallahü Aleyhi Vesellem şöyle buyurmuştur:

“Kim (dinen geçerli) hiç bir özrü olmadığı halde Ramazanın bir günü dahi bilerek) oruçsuz geçirirse, Ramazan’m dışında ömrü boyunca oruç tutsa da onun yerini asla tutamaz.”

Aralarında Hz. Alî (r.a.) da bulunduğu bazı âlimler bu hadîse dayanarak, “Ramazân orucunu geçerli bir sebep olmadan yiyen kimse ömür boyu oruç tutsa da yine onu kaza edemez.” görüşüne varmışlardır Eğer oruca başlayıp da

bozmuş ise kazâ olarak tutacağı bir güne ilâve olarak altmış gün (keffâret) orucu tutar, üzerinden farz borcu kalkmış olur.

Elbette mübârek Ramazândaki bereket ve fazîletleri kazanamamış olur. Yukarıdaki hadîste zaten Ramazânda oruç tutmakla elde edilen bereketin (Ramazân dışında tutulan oruçla) elde edilmeyeceği kast edilmiştir. Bütün bunlar oruç sonradan kaza edildiği takdirdedir. Bir de devrimizdeki bazı

fasıkların yaptığı gibi daha baştan hiç oruç tutmayan birinin sapıklığına ne demeli? Bu gibi kimseler “Orucu evinde yiyecek bir şeyi olmayanlar tutsun” veya, “Bizi aç bırakmakla Allâh’ın eline ne geçecek” vs… Bu gibi laflardan son derece sakınılmalıdır.

Ramazâanda açıkça ve özürsüz olarak orucunu yiyen kimselere karşı, bu çirkin hareketten nefret ettiğimizi açığa vurma mesuliyetimiz vardır. Îmânın, bunun kötü olduğunu kalpten geçirmekten daha aşağı bir derecesi yoktur. Oruç

tutmayan bir kimse, oruçla alay etmese bile özürsüz oruç tutmadığı için yine de fasık olur.

Hadîs-i şerîf: “Ramazan ayı mübârek bir aydır. Allâhü Te‘âlâ, size ramazan orucunu farz kıldı. O ayda rahmet kapıları açılır, Cehennem kapıları kapanır, şeytanlar bağlanır. O ayda bir gece vardır ki, bin aydan daha kıymetlidir. O gecenin [Kadir gecesinin] hayrından mahrum kalan, her hayırdan mahrum kalmış sayılır.” (Nesâi)

(Muhammed Zekeriyya Kandehlevi, Amellerin Faziletleri, 590-591.s.)