Kim Sünnetimi Terk Ederse

Kim Sünnetimi Terk Ederse

مَنْ ضَيِّعَ سُنَّتِي حُرِّمَتْ عَلَيْهِ شَفَاعَتِي

“Men dayya’a sünnetî hurrimet aleyhi şefâ’atî”

“Kim sünnetimi terk ederse şefaatim ona haram olur”

Manası budur ki:

“Her kim ki benim sünnetimi zayi (terk) eyledi, benim şefaatim ona haram oldu.” Ama sünnetten murad, İslâm’ın sünnetidir; “zayi eyledi” demekten anlaşılır ki her doğan İslam fıtratı (yaradılışı) üzere vücuda gelir; sonradan kendi fıtratını kaybeder. Nitekim şu hadis-i şerifte bu mana açıkça anlatılmıştır:

“Her doğan (kişi) İslam fıtratı üzere vücuda gelir; anne ve babası Hıristiyan iseler onu da Hıristiyan yaparlar; eğer Yahudi iseler onu da Yahudi yaparlar; Mecusi iseler onu da Mecusi ederler.”

Hadis-i şerifte geçen “sünnet” sözünü şunun için İslam’a yorarlar: Çünkü mü’min, büyük günah işlese dahi şefaatten mahrum olmaz. Zira Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem “Şefaatim, büyük günah işleyenedir” buyurmuşlardır.

Şir’a sahibi demiştir ki Resul aleyhissalati vesselam’a her halde uymak lazımdır, farzdır; hiçbir halde terki caiz değildir. Zira Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) buyurmuştur ki:

“Sizden hiçbiriniz nefsinin arzularını benim getirdiğim şeriata uydurmadıkça (olgun bir iman ile) iman etmiş olmaz.” Yani yoluma, benim getirdiğim dine uymayan arzularını tamamen terk etmeyince şeriatıma da uymuş olmazlar.

Yine Şir’a sahibi demiştir ki “Kim sünnetimi zayi eyledi” hadisindeki sünnetten murad, kendisine uyulması vacip olan sünnettir. Sünnete tam anlamıyla yapışan o zamanın sahiplerini Resulullah iyilikle, övgüyle, doğru olmakla anmıştır ki onlar raşid halifelerdir, Resulullah’la çağdaş olup onun sohbetiyle şereflenenlerdir, onlara uyanlardır ve onlara uyanlara tabi olanlardır. Ama bunlardan sonra çıkan (bazı) işler vardır ki bid’attir ve her ne ki bid’attir, sapıklıktır, dalalettir.

Şir’a sahibinin “Terki caiz olmaz” dediği terkten muradı özgür irade ile olan terktir. Öldürmekle korkutma veya başka bir şekildeki zorlamayla olan terke ruhsat vardır.

Hadisin nazmen tercümesi:

Ümmete sünnet oldu habl-i metîn

Bu cihetten dedi Resûl-i emîn

Kim ki zâyi’ ederse sünnetimi

Bulmaz ol devlet-i şefâ’atimi

*Bu hadisleri (h.934’de) toplayan ve nazm eden meşhur Şeyhülislam Kemal Paşazade (İbn Kemal)’dir (1648–1534). Mütercimi de (h.979’da) Âşık Çelebi (Nettâî)’dir. Eser, H.1316 (m.1898)’de basılmıştır.

Bu yazı, Yüce Devlet Dergisi’nde (1 Ekim 2009, 2. sayı) yayınlanmıştır.