Eşek Çobanı
Eşek Çobanı
Ünlü ermiş Behlül Dânâ'yı bir gün 'Namaz kılmıyor' diye Harun
Reşid'e şikâyet ederler. Harun Reşid, kendisine bile dindarlık telkin eden
Behlül'ün namaz kılmamasına hayret eder. Kendisini çağırıp ikaz eder:
"Behlül, senin namaz kılmadığını işittim. Binamazlığın herkesin diline düşmüş. Şimdi derhal çarşı camiine git, öğle namazını cemaatle kıl gel!"
Bu buyruk üzerine Behlül hemen camiye gider, abdest alıp cemaate katılır. İmamla farz namaz kılındığı sırada Behlül Dânâ, namazın ortasında imama hitaben "Sen imamlığı bırak da eşek çobanlığı yap!" diye sert bir çıkışta bulunur, namazı bırakıp ayrılır. Cemaat namazdan sonra olanları Harun Reşid'e ulaştırır. Halife, Behlül'ü yeniden çağırıp sorar:
"Behlül, hakkındaki şikâyetler çoğalıyor. Camide ne halt ettin de cemaati kızdırdın? Üstelik namazı yarıda bırakıp çıkmışsın...
"Hükümdarım, namazı yarıda bıraktığım doğrudur, cemaatin öfkesi de yerindedir. Çünkü işin iç yüzünü bilmiyorlar. Bilselerdi onlar da benden farklı davranmazlardı. Caminin imamı namazdan önce eşeğiyle bir yolculuktan gelmişti. Namaza yetişeceğim diye eşeğin yularını alelacele bir yere tutturup camiye girdi. Namaz kıldırırken okuduklarını değil, eşeğini düşünüyordu: 'Acaba eşeğim oradan kurtulur mu, kaybolur mu? Falan yere bağlasaydım dana mı iyi olurdu?...' gibi. Ben bunları hissedince bu namazın zedelendiğini bildiğim için size nakledilen sözü söyledim ve namazı terk ettim. Siz olsanız ne yapardınız?"
"Behlül, senin namaz kılmadığını işittim. Binamazlığın herkesin diline düşmüş. Şimdi derhal çarşı camiine git, öğle namazını cemaatle kıl gel!"
Bu buyruk üzerine Behlül hemen camiye gider, abdest alıp cemaate katılır. İmamla farz namaz kılındığı sırada Behlül Dânâ, namazın ortasında imama hitaben "Sen imamlığı bırak da eşek çobanlığı yap!" diye sert bir çıkışta bulunur, namazı bırakıp ayrılır. Cemaat namazdan sonra olanları Harun Reşid'e ulaştırır. Halife, Behlül'ü yeniden çağırıp sorar:
"Behlül, hakkındaki şikâyetler çoğalıyor. Camide ne halt ettin de cemaati kızdırdın? Üstelik namazı yarıda bırakıp çıkmışsın...
"Hükümdarım, namazı yarıda bıraktığım doğrudur, cemaatin öfkesi de yerindedir. Çünkü işin iç yüzünü bilmiyorlar. Bilselerdi onlar da benden farklı davranmazlardı. Caminin imamı namazdan önce eşeğiyle bir yolculuktan gelmişti. Namaza yetişeceğim diye eşeğin yularını alelacele bir yere tutturup camiye girdi. Namaz kıldırırken okuduklarını değil, eşeğini düşünüyordu: 'Acaba eşeğim oradan kurtulur mu, kaybolur mu? Falan yere bağlasaydım dana mı iyi olurdu?...' gibi. Ben bunları hissedince bu namazın zedelendiğini bildiğim için size nakledilen sözü söyledim ve namazı terk ettim. Siz olsanız ne yapardınız?"
Yorumlar
Yorum Gönder