Manevi Ölüm
Manevi Ölüm
Halkın malına göz dikmez, onların elindekinden
kendini mustağni kılarsan, kötü isteklerin ölmeğe başlar. Böyle olunca sende
hiçbir kötülüğe karşı meyil kalmaz. Bunlar hep Allah’ın Celle Celâlüh’ünün
yardımı ile olur. Bu inayet ve yardım sayesinde öyle bir hayata kavuşursun ki
ondan sonar ölüm yoktur. Bundan bulacağın zenginlik tükenmez; verilen alınmaz…
Rahatın bozulmaz… Hiçbir sevdiğinden mahrum olmazsın. Öğrendiğini unutmaz,
sonundan korkmazsın…
Bu yeni varlıkla bambaşka bir âleme geçersin;
saadeti bitmez tükenmez… Sultanlığın bir türlü sonu gelmez. Yüksekliği bir
türlü nihayete ermez. Burada yalnız tazim olunur, tahkir olunmazsın…
Çünkü sende artık bir meniyet vardır. Ve doğruluk
zatında mevcuttur. Söylediğin hak, yaptığın doğrudur. Sen artık eşsiz bir
cevher haline gelmişsin. Tekle tek, birle bir olmuşsun. Gizlinin gizlisi,
sırrın sırrı oldun; yetmez mi?
Bu hal ve bu âlemde sen, Peygamberlerin aleyhisselâmların
vekilisin demektir. Velayet sırrı sende biter. Ebdallar –velilerden bir kısım-
şekline bürünür. Her dert seninle biter. Her ihtiyaç seninle görülür. Yağmur
arzunla yağar. Bitkiler sevginle biter… Yeşerir… İster sultan, isterse çoban,
ister imam ister cemaat hepsinin belasını sen def edersin…
Sen bundan böyle ibâdın ve bilâdın amirisin; eller
sana yardıma gelir… Ayaklar sana hediyeler taşır. Diller seni övmeğe başlar.
Bunlar Allah’ın Celle Celâlüh izni ile olur. İki kişi dahi, aleyhinde
söylenecek tek kelime bulamaz…
Ey bunca in’am ve ihsan yapan Allah Celle Celâlüh,
bunlar hep senin vergilerindir. İkramındır…
– Allah Celle Celâlüh büyük ihsan sahibidir.-
Kaynak: Gavsulazam
Abdulkadir-i Geylani (KSA), Fütûh-ul Gayb (Gizliden Sesler)
Yorumlar
Yorum Gönder