Kaygı da Geçer, Sevinç de.
Kaygı da Geçer, Sevinç de.
Saltanattan
daha yüksek bir makam olamaz, deme; zira yücelttiğin makam, fakirin
derecesinden daha üstün değildir. Yükü hafif insanlar, rahat yürürler. Sözün
doğrusu budur. İrfan sahipleri de bunu böyle kabul ederler. Eli boş kimse, sadece
ekmek kaygısı çeker; padişahsa çok geniş ülkelerin idaresini. Yoksulun akşama
ekmeği varsa, gece Şam hükümdarı gibi rahat ve huzur içinde uyur.
Kaygı
da geçer, sevinç de. Yeter ki ölmeyegörsün insan. İster başında taç, ister
boynunda vergi; sonun toprak olduktan sonra ne fark eder! İster zenginlik
içinde yıldızlara değsin başın, ister yoksulluk çekip zindanlarda çürüsün
gövden; ölüm kapısından girdikten sonra her şey biter; bütün insanlar o gün
varlıkla yoklukta eşit olur. Ecel, başa gelince; insan, tanınmaz olur. Bilene, padişahlık
başa beladır. Dilencinin görünüşüne aldanma, gerçek padişah odur.
(Gülistan ve Bostan)
Yorumlar
Yorum Gönder